Koha dhe zgjerimi i Universit

Në universin që ne njohim egzistojnë shumë mistere, një ndër to padyshim duhet të jetë koha.

Deri në vitin 1879, kur Toka u vizitua nga gjeniu më i madh i mekanikës kuantike, koha mendohej si iluzion, si diçka e pandryshueshme e absolute. Ishte Ajnshtajni ai që hodhi posht çdo lloj kompromisi për kohën, e në vepren e tij "Teoria e përgjithshme e relativitetit" ai tregon se koha është dimension relativ, që ndryshon në bazë të masës dhe shpejtësis të cilës i referohemi.

Ajnshtajni u shqua edhe për zbulimin e bombës atomike, me të cilën terhoqi vëmendjen e shumë shkencëtarëve e njëkohësisht u shënua rënie rreth komenteve mbi 0mekaniken kuantike. Me vdekjen e Ajnshtajnit, në kuadër të kësaj fushe studimesh u inkuadrua kozmonologu Stephen Hawking, i cili mbështeti teorin që universi mund të jetë krijuar si fryt i Big Bangu-ut, e që prej atij eksplodimi superior, universi po zgjerohet. Koha, Entropia dhe zgjerimi i universit janë tri gjëra që hecin paralel me njëra-tjetren, e nëse ndodh që njëra prej tyre të ndryshon kahun, atëherë universi do të fillonte tkurrjen si pasojë e gravitetit të q'ekuilibruar.

Pikërisht këtu qëndron përgjigjja e pyetjes, "Pse e kujtojmë të shkuarën e jo të ardhmen"? Nuk di sa kuptuan? Shpesh na ndodh të shohim gjethet e pemëve duke rënë në tokë, a ju ka shkuar ndërmend se çka do të ndodhte sikur ti shihnit gjethet duke u ngritur nga toka e pastaj të vëndosennë pemë.

Kur universi të filloj tkurrjen atëherë edhe shigjeta e kohës do të leviz në të kundërten, e ne do jetojmë pak kohë në të kaluarën dhe do vdesim. Nuk më mundon fakti se kur do filloj kjo tkurrje, por më tremb fakti se kur do e zbulojmë arsyen e egzistencës njerzore.

Andaj pse mos të mblidhemi bashkë, njerëz të thjeshtë, shkencëtar e filozof, "Në një diskutim të problemit: Pse ne dhe gjithësia egziston? Në qoftë se e gjejmë përgjigjen e kësaj pyetjeje, ky do jetë triumfi përfundimtar i arsyes njerëzore: atëherë ne do të kuptojmë se çfarë mendon perëndia".

© A.Q