Nevoja për një mësues shpirtëror

Nevoja për një mësues shpirtëror



Në rrugën shpirtërore dhe metafizike, disiplina dhe ceremoni të ndryshme na kanë udhëhequr që të shkojmë drejt një zgjimi shpirtëror dhe një mundësie për të rritur virtytet hyjnore që kemi brenda nesh. Që të mësosh se si të kesh një lartësim të vetes, kërkohet që të kalosh një proçes pastrimi, duke ushtruar ushtrime meditative. Meditim, përqëndrim, vizualizim, lutje, rituale ezoterike, dhe disiplina të ndryshme shpirtërore janë shfrytëzuar që të na ndihmojnë të zhvillohemi në rrugën tonë shpirtërore dhe metafizike. Në këtë rrugë të gjatë metafizike është i nevojshëm një mësues shpirtëror ose Guru, tamam siç është dushi që e bëjmë çdo ditë.

Mësuesi shpirtëror ose Guru ka qenë në rrugën shpirtërore për shumë vite me rradhë, ose për pjesën më të madhe të jetës së tij/asaj, madje edhe në jetët e kaluara që është i kualifikuar, që të jetë të aftë në këtë rrugë. Gjatë kësaj rruge të gjatë shpirtërore të ecësh pa një ndihmës apo udhëheqës është një detyrë shumë e vështirë për tu arritur. Vetëm disa shpirtra të mëdhenj janë në gjendje ta bëjnë këtë. Sidoqoftë, duhet të dimë që sipas traditës dhe zbulesës okulte, madje edhe shpirtrat e mëdhenj, si Jezusi, Muhamedi e të tjerë kishin lidhjet e tyre me Mësuesit shpirtërorë, fizikë ose jo fizikë. Mësuesit shpirtërorë janë këtu për të na dhënë një shtysë ose për të na motivuar kundrejt një qëllimi ose ideali, siç janë priftërinjtë apo hoxhallarët, që përpiqën të na afrojnë drejt asaj dritës të brendshme që ne këmi brenda vetes, dhe këta na ndihmojnë që ne të shkojmë deri në fund të kësaj drite.

Të mësosh nga librat ka disavatazhet e veta, së pari është paaftësia për të ndjerë praninë e një mësuesi shpitëror, pasi një mësues i vërtetë rrezaton një energji të fuqishme që stimulon shpirtrat që ndodhen afër tij, kur niveli i tyre mund të bjerë shpitërisht. Aura e Mësuesit bën një nxitje të nivelit energjetik të gjithë atyre që ndodhen afër tij, kur duhet të ngjiten një frekuencë më lart. Duke qëndruar gjithmonë pranë një mësuesi shpirtëror, gradualisht fillon të kesh një tranformim të brendshëm mikroskopik në një shprehje më të lartë. Ke një përshpejtim shpirtërisht, duke qëndruar afër një Mësuesi të vërtetë. Ai është si një magnet që i shkakton copave të hekurit që të magnetizohen kur ata bashkëveprojnë mes tyre.

Së dyti, librat nuk të japin të gjitha çelësat ose njohuritë e nevojshme që mund të hapin rrugët metafizike në botë më të larta ose shkallë më të larta vetëdijeje. Shumë çelësa nuk i gjen dot tek librat.

Së treti, librat, me shumë vështirësi paraqesin dy rrugë bashkveprimi, se sa një Mësues ofron.

Nga këto tre pika (ku ka edhe më shumë) mund të duket se sa e nevojshme është që të kesh një mënyrë pastrimi (Mësues). Mësues të vërtetë shpirtëror është vështirë të gjesh apo të takosh. Kur takojmë një Udhëzues të vërtetë shpirtëror, kjo ndodh për faktin sepse ky shpirt e meriton këtë takim. Është një shprehje okulte, ‘’ Kur nxënësi është gati, Mësuesi shfaqet’’. Nxënësi duhet të pregatisë veten e tij për ardhjen e mësuesit që t’i realizojë një nivel shpirtëror, nëpërmjet punëve dhe studimeve shpirtërore. Ai mund të realizohet, ata individë që përpiqen të përmirësohen pa ndonjë mësues shpirtëror do ta kenë shumë të vështirë të ngrihen lart shpirtërish. Mund të gënjehemi nga mësues që e mbajnë veten si Mësues shpirtërorë ndërkohë mund të jenë ‘’Falsë’’, ose si një ujk i veshur si dele dhe bariu i shpirtit.

Në mësimet tradicionale të Krishtereve na është thënë që St.Peter, një nga Apostujt e Krishtit, që në portat e Mbretërisë së Qiejve qëndron si rojtar, na thotë se brenda duarve të tyre, janë çelësa të ndryshëm që mund të hapin dyert dhe të lejojnë shpirtin që të kalojë pragun dhe të hyjë në një botë të pastër hyjnore, në një tokë ku mund të hash frutet e Pemës së Jetës. Të paktën kështu interpretohet nga mësimet Kristiane.

Në të vërtetë, është tjesht një alegori. Një rregull ezoterik i referohet parimit që një mësues shpirtëror (Guru), (St. Peter) është i nevojshëm që të udhëhiqesh për një zhvillim shpirtëror. Mësuesi shpirtëror mban dhe ruan çelësat e zhvillimit metafizik (mistik/magjik). Duke përdorur çelësat (ligjet kozmike dhe parimet shpirtërore) Mësuesi transmenton disiplinën e tij, të jep mundësinë që të të mësosh vetëdijen shpirtërore (Mbretërinë e Qiejve), dhe të konsumosh frutet e Pemës së Jetës (një zgjim konstant drejt përjetësisë).

Në ditët e hershme të Kristianizmit, ‘’prifti’’ funksiononte më shumë si një mësues shpirtëror, jo thjesht si një predikues. Në shekuj që vazhduan, priftërinjtë humbën çelësat e Qiejve si rezultat i korrupsionit dhe degjenerimit të tyre. Ata që patën rritje të zilisë i humbën çelësat, gnostikë ose shpirtëror e të dijeve ezoterike. Ky ishte një nga faktorët që nxiti sulmet ortodokse në sektet kristiane të quajtur Gnostikë. Këta Gnostikë ishin rojtarë të sekreteve ezoterike, esencën e mësimeve, të Jezusit dhe avatarëve të tjerë.

Duhet të arrijmë të kuptojmë që jo të gjithë mësuesit shpirtëror kanë të njëjtin nivel evoluimi. Ata janë të niveleve të ndryshme zhvillimi. Disa Mësues ofrojnë shërbimin e tyre veçanërisht kundrejt masës, disa me personat në rrugë, të tjerët në plane fizike më të tarta për të evoluar personat ose ata me një disiplinë të qëndrueshme që arrijnë intacionin e parë dhe të dytë planetar. Rrallë mund të gjejnë Mësues që janë më të vërtetë kompetentë dhe Mësues që të udhëheqin, ata të cilët kanë dëgjuar një thirrje nga shpirti, që të kenë arritur të jenë të çliruar, ndriçuar, dhe lartësuar.

Çdo njeri që është i interesuar në metafizikë dhe kulturën shpirtërore, do ta gjejë veten e tij një hap larg nga Mësuesi që është i duhuri për nivelin e zhvillimit të tij shpirtëror në këtë stad. Kur ai zhvillohet shpirtërisht deri në një pikë të caktuar në bazë të rregullave të udhërrëfyesit tij, ai përfundimisht mund ta gjejë veten e tij të drejtohet nga Mësues të niveleve më të larta ose në mësime të tjera ezoterike, ose të një zhvillimi më cilësor të shpirtit.

Përktheu Bardhyl Zylfo

Nje Mesues autentik shpirterore, ne te vertete eshte ai qe:
Nuk e meson kurre me goje dike qe nuk e kerkon ate,
Nuk kerkon kurre qe ti besohet,
Nuk perfshihet ne pervojen e atyre qe deshirojne te mesojne nga ai perveç nese ka nje rrezik dhe eshte e nevojshme qe te mos lihet te pesoje ndonje rrezim teper te dhimbshem.
Nuk kerkon asgje nga te tjeret dhe aq  me shume nga vetja e tij,
Eshte i pranishem por asnjeher i imponuar,  ne vend te kesaj pret respekt per fjalen e dhene dhe angazhimet e marra, te dhena lirisht nga ata qe e ndjekin.

Nese nuk duam mesues, atehere eshte shume thjesht:
Duhet qe vet te njihni ligjet absolute, te verteten.

Perndryshe,  ne kemi nevoje per nje mesues, ndryshe jemi injorant, do te jemi ne lojen e iluzioneve.

Hapi i pare per te pasur nje mjeshter eshte qe ta dish qe jeni injorant dhe i humbur, perndryshe do te bejme sikur gjithe të tjeret, te behemi sikur dime dhe jemi te pavarur dhe te lire.

te gjitha problemet vijn nga te keqkuptuarit...spiritualizmi nuk esht fe as religjion,esht rruga e secilit individ qe duhet ta bej,herdokur,kete smund ta imponoj kush,kjo duhet te vij nga qenja jote....te mohosh shpirteroren esht ta mohosh veten egzistencen tende...rruga shpirterore esht ta kuptosh se kush je ne te vertet ti...po ne mendojm se dim kush jemi....dhe tani duam te dim per zotin....kush njeh veten njeh te verteten...

Koha do të jetë mesuesi i atij që nuk ka mesues.