Biseda sekrete mes Hermes Trismegistus dhe Asclepius

Biseda sekrete mes Hermes Trismegistus dhe Asclepius


“Dhe nëse ti (Asclepius) dëshiron të shohësh realitetin e këtij misteri, duhet të shohësh mrekullinë e bashkimit që ndodh mes mashkullit dhe femrës. Kur sperma arrin kulmin, ajo vërshon përpara. Në këtë çast, femra merr forcën e mashkullit, kurse ai, nga ana e tij, merr forcën e femrës.

“Prandaj, misteri i marrëdhënies është kryer në fshehtësi, në mënyrë që të dy sekset të mos turpërohen para atyre që nuk e përjetojnë atë realitet. Secilin prej tyre (gjinitë) kontribuon (veten) në bërje. Në qoftë se kjo ndodh në praninë e atyre që nuk e kuptojnë realitetin, bëhet qesharake dhe e pabesueshme. Dhe, për më tepër, kato janë mistere të shenjta, të fjalëve dhe veprave, sepse jo vetëm që nuk janë dëgjuar, por edhe ata nuk janë parë.

“Prandaj, njerëz të tillë (jobesimtarët) janë blasfemues. Ata janë ateistë dhe të paditur, por të tjerët nuk janë të shumtët: përkundrazi, të devotshmit janë pakica. Prandaj, ligësia mbetet në të shumtët, pasi të mësuarit në lidhje me gjërat që duhen mësuar, nuk ekziston mes tyre. Sepse dija për gjërat të cilat janë urdhëruar është në të vërtetë shërimi i pasioneve të materies. Prandaj, të mësuarit rrjedh prej dijes.

“Kur injoranca shpaloset, dhe të mësuarit nuk ekziston në shpirtin e njeriut, (atëherë) pasionet e pashërueshme sundojnë shpirtin. Dhe e keqe më e madhe vjen me pasionet në formën e plagëve të pashërueshme , plagë që grryen vazhdimisht shpirtin, dhe përmes saj, shpirti prodhon krimbat e së keqes, që qelben erë. Por Perëndia nuk është shkaku i këtyre gjërave, sepse ai u dërgoi njerëzve dijen e mësimin.

“Trismegistus, vetëm njerëzve ua dërgoi Zoti ato?”

“Po, Asclepius, i dërgoi vetëm për ta. Dhe po të themi që pse vetëm burrave ua dërgoi Ai më të mirën e të mirave.

“Dëgjo! Perëndia dhe Ati, Zoti madje, e krijoi njeriun pasues zotash, e hoqi prej mbretërisë së materies. Që kur material u përfshi në bërjen e njeriut, pasionet e saj janë në të. Pasionet vazhdimisht rrjedhin mbi trupin e tij, sepse kjo krijesë nuk mund të gjallonte, pasi është i vdekshëm. Është e pashmangshme që dëshirat e papërshtatshme, të cilat janë të dëmshme, e bëjnë banesë të vetën njeriun. Perënditë, meqënëse vijnë prej materies së nuk u duhet të mësuarit dhe dija, sepsevetë pavdekësia është dije. Ajo (pavdekësia) mori për ta pozitën e dijes dhe të mësuari, kurse ai (Zoti) vendosi kufijtë për njeriun: mësimin dhe dijen.

“Lidhur me këto (të mësuarit dhe njohuri), ai (Zoti) i përsosi, në mënyrë që mund të frenojnë pasionet dhe të këqijat, sipas vullnetit të tij. Ai ktheu vdekshmërinë e njeriut në pavdekësi. Njeriu u bë i mirë e i pavdekshëm, ashtu siç e kam thënë, sepse ai (Zoti) krijoi natyrën e dyfishtë për të: të pavdekshëm dhe të vdekshëm.

“Dhe kjo ndodhi kështu për shkak të vullnetit të Perëndisë, që njerëzit të jenë më të mirë se zotat, pasi, vërtet zotat janë të pavdekshëm, por vetëm njerëzit janë të pavdekshëm dhe të vdekshëm njëherësh. Prandaj njeriu u bë i ngjashëm me zotat, dhe ata i dinë punët e njëri-tjetrit: perënditë dinë gjërat e njerëzve, dhe njerëzit dinë gjërat e perëndive. Unë jam duke folur në lidhje me burrat, Asclepius, të cilët kanë dije. Por rreth atyre që nuk meritojnë, nuk vlen të themi më tej, pasi jemi hyjnorë dhe flasim për gjëra të shenjta.

“Qëkur hymë në çështjen e bashkimit në mes të zotave dhe njerëzve, dije, Asclepius, në cilën çështje njeriu është i fortë, sepse ashtu si Ati, Zoti i gjithësisë, krijon zota, në po këtë mënyrë, njeriu, ky i vdekshëm, tokësor, krijesë e gjallë, ai që nuk është si Zoti, krijon vetë perëndit. Jo vetëm që ai të forcuar, por ai është forcuar gjithashtu. Jo vetëm forcohet vetë, por edhe forcon. Habitesh, Asclepius? Apo je ede ti jobesimtar si shumë të tjerë? “

“Trismegistus, jam dakord me fjalët drejtuar mua. Dhe të besoj. Gjithashtu jam i habitur prej kësaj bisede. Dhe unë besoj se njeriu është i bekuar, qëkur ai gëzon këtë fuqi të madhe . “

“Dhe ajo që është më e madhe se të gjitha këto, Asclepius, vlen të admirohet. Tani është e qartë për ne çështja për racën e perëndive, dhe pranojmë si të gjithë të tjerët, se raca e perëndive ka ardhur në ekzistencë nga një materie e pastër. Trupat e tyre janë vetëm kokë. Por ajo që njerëzit krijojnë është vetem ngjashmëria e perëndive. Ata (zotat) janë nga pjesë e lartë e materies, kurse objekti krijuar nga njerëzit është nga pjesa e jashtme e qenies njerëzore. Jo vetëm që ata janë koka, por edhe të gjitha pjesët e tjera të trupit, në përputhje me pamjen e tyre. Ashtu si Perëndia deshi që njeriu i brendshëm të krijohej sipas imazhit të tij, po ashtu, njeriu në tokë krijon zota të ngjashmëm me veten. “

“Trismegistus, ju nuk po flisni për idhujt, apo jo?”

“Asclepius, ju vetë po flisni për idhuj, sepse ti vetë, Asclepius, nuk beson këto që po thuhen. Ju thoni për ata që kanë shpirt dhe frymë, se ata janë idhuj, ata që sjellin në këto ngjarje të mëdha . Po thua se këta që japin profecitë janë idhuj, këta që u sjellin njerëzve sëmundje dhe shërim që [...] ata.

“Apo jeni injorant, Asclepius, që Egjipti është () imazhi i qiellit? Për më tepër, është vendbanimi i qiellit dhe të gjitha forcat të tij. Mund të themi të vërtetën, që toka jonë është tempulli i botës. Dhe nuk duhet të mendosh se do të vijë koha kur në të (tokën tonë) Egjiptianët do t’u kenë shërbyer perëndive të kota dhe gjithë feja e tyre do të përbuzet.Gjithë hyjnitë do të largohen nga Egjipti drejt qiellit dhe Egjipti do të ngelet i ve, do të braktisen nga zotat. Të huajt do të vijnë në Egjipt dhe ata do ta sundojnë. Për më tepër, egjiptianët do të ndalohet të adhurojnë Zotin. Për më tepër, do t’u jepet dënimi përfundimtar, sidomos atyreqë adhurojnë e nderojnë Perëndinë.

“Dhe në atë ditë, vendi që ishte më i devotshëm se të gjitha vendet e tjera do të prishet. Nuk do të jetë plot tempuj, por plot varre. Jo mbhshur me perëndi, por me kufoma. Egjipti! Egjipti do të bëhet gënjeshtër. Dhe objektet tuaja fetare do të jenë [...] gjërat e mrekullueshme, dhe [...], dhe nëse fjalët e tua janë gurë, janë të mrekullueshme. Edhe barbarët do të jenë më të mirë se ju, egjiptianë, në fetë e tyre, nëse është një skithian, hindu, ose tjetërlloj.

“Dhe çfarë them për Egjiptianin? Sepse ata (egjiptianët) nuk do të braktisin Egjiptin. Por, kur zotat të kenë braktisur vendin, duke ikur lart në qiell, të gjithë Egjiptianët do të vdesin. Egjipti do të bëhet shkretëtirë. Dhe sa për ty, Lumë, do të vijë dita kur të rrjedhësh më shumë gjak se ujë. Dhe kufomat do të bëhen kapica më të larta se digat, dhe ai që ka vdekur nuk do të qahet me shumë se i gjalli, që do të njihet si egjiptian për shkak të gjuhës së tij në periudhën e dytë (të kohës) -. Asclepius, pse qan? – Ai do të duket si i huaj në lidhje me zakonet e tij hyjnore. Egjipti do të shohë të liga edhe më të mëdha se këto –Egjipt, dashuri e Perëndisë, vendbanimi i zotave, Shkolla e fesë – do të bëhet shembull injorance.

“Dhe në atë ditë, bota nuk do të mrekullohet, [...] prej pavdekshmërisë dhe, as nuk do të të adhurohet [...], që ne të themi se ai nuk është më i mirë [...]. Nuk është asgjë, as edhe një vision. Por rrezikon të bëhet barrë për të gjithë njerëzit. Prandaj, ai do të përbuzet bota e bukur e Zotit, puna e pashoqe, energjia që rrezaton mirësi, vizioni njeriformues. Errësira do të preferohet para dritës, vdekja para jetës. Askush nuk do të vështrojë drejt qiellit. Njeri i devotshëm do të quhet i çmendur, i padituri do të nderohet si I mençur. Frikacaku do të konsiderohet i fortë. Dhe njeriu i mirë do të ndëshkohet si një kriminel.

“Në lidhje me shpirtin, dhe gjërat e shpirtit, pavdekësinë, së bashku me pjesën tjetër të asaj që kam thënë për ju, Tat, Asclepius, dhe Amon – jo vetëm do të konsiderohen qesharake, por ata gjithashtu do të mendohen si kotësi. Por më besoni kur them se njerëzit e këtij lloji do të rrezikohen nga më e keqja në shpirtin e tyre. Dhe një ligj i ri do të krijohet … (2 rreshta të humbur) … ata do të … (1 rresht i humbur) … mirë. Engjëjt e këqinj do të ngelen mes njerëzve, do t’i çojë ata drejt gjërave të liga dhe pakujdesisë, në ateizëm, luftëra dhe fundërina, duke u mësuar gjëra në kundërshtim me natyrën.

“Në ato ditë, toka nuk do të jetë e qëndrueshme, dhe njerëzit nuk do të lundrojnë në det, ata nuk do të njohin yjet në qiell. Çdo zë i shenjtë i fjalës së Perëndisë do të heshtet, dhe ajrit do të qelbet. E tillë është pleqëria e botës: ateizmi, çnderimi, dhe mospërfillja e fjalëve fisnike.

“Dhe kur këto gjëra të kenë ndodhur, Asclepius, atëherë Zoti, Ati dhe Perëndia i Parë, krijuesi, kur ai të shohë gjërat që kanë ndodhur, do të rithemelojë vijën e tij, që është e mirë, kundër kaosit. Çoi larg gabimin, dhe shfarosi të keqen. Ndonjëherë, e zhyt atë në një përmbytje të madhe;. Ndonjëherë e djeg në një zjarr përcëllues, dhe në raste të tjera e shtypi atë në luftëra dhe fatkeqësit, deri sa solli … (4 rreshta të humbur) … e punës. Dhe kjo është lindja e botës.

“Rivendosja e natyrës së të devotshmëve do të fillojë në një periudhë kohe që ka fillim. Sepse vullneti i Perëndisë nuk ka fillim, si natyra e tij, i cili është vullneti i tij (nuk ka fillim). Sepse natyra e Perëndisë është vullnet, dhe vullneti i tij është i mirë. “

“Trismegistus, është qëllimi, atëherë, i njëjtë me vullnetin?”

“Po, Asclepius, pasi vullneti është I përfshirë në këshillën. Pasi Perëndia nuk do të atë që i mungon, pasi është i plotë në çdo pjesë, ai dëshiron atë që ai (tashmë) ka plotësisht. Dhe ai ka çdo të mire. Dhe atë që ai dëshiron e dëshiron si të mirë. Prandaj, ai ka gjithçka, dhe bota e mirë është imazhi i Të Mirit”

“Trismegistus, është bota e mirë?”

“Asclepius, ajo është e mirë, pasi unë do t’ju mësoj. Sepse ashtu si … (2 rrjeshta mongojnë) … i shpirtit dhe jetës së [...] së botës [...] të dalë në materie, ata që janë të mirë, ndryshimi i klimës, dhe bukuria, dhe vjelja e frutave, dhe gjëra të ngjashme me këto. Prandaj Zoti ka kontroll mbi lartësitë e qiellit, është në çdo vend, duket nga çdo vend. Në vendin e tij nuk ka as qiej e as yje. Nuk ka trup.

“Tani krijuesi ka kontroll në vendin që ndodhet mes tokës dhe qiellit. Ai quhet ‘Zeus’, që është,” Jeta “. Plutonius Zeus është zot mbi tokë dhe det. Ai nuk ka ushqim për të gjithë Krijesat e vdekshme, sepse Kore mbart frytet. Këto forca janë gjithmonë të fuqishme në rruzullin e tokës, por ato të të tjerëve janë gjithmonë prej Atij-që-është.

“Atëherë princat e dheut do të tërhiqen. Dhe ata do të krijojë një qytet në një cep të Egjiptit përballë perëndimit të diellit. Çdo njeri do të shkojë në të, prej detit ose tokës. “

“Trismegistus, ku do të vendosen këto tani?”

“Asclepius, në qytetin e madh që ndodhet në malin e Libisë … (2 rrjeshta humbur) … frikëson [...] si një e keqe e madhe, në injorancën e materies. Pra, vdekja ndodh, që është shpërbërja e trupit, dhe numri (i trupit), kur vdekja përfundon numrin e trupit, sepse numri është bashkimi i trupit. Trupi vdes kur nuk është në gjendje të mbajë njeriun. Dhe kjo është vdekja: shpërbërja e trupit dhe shkatërrimin i ndjesisë së trupit. Nuk duhet të frikësoheni nga kjo, as për shkak të kësaj, por për shkak të së panjohurës, dhe mosbesimit, nga kjo kihet frikë “

“Por çfarë nuk është e njohur, ose e pabesueshme?”

“Dëgjon, Asclepius! Është një demon i madh. Perëndia e ka emëruar mbikëqyrës ose gjyqtar mbi shpirtrat e njerëzve. Perëndia ka vendosur atë në mes të ajrit, midis tokës dhe qiellit. Kur shpirti vjen prej trupit, është e nevojshme që të takojë këtë demon. Menjëherë, demoni do ta pushtojë dhe do të shqyrtojë karakterin që ai ka zhvilluar njeriu në jetën e tij. Dhe nëse provon se ka kryer të gjitha veprimet, për të cilat erdhi në botë, demoni do të lejojë atë … (1 rrjesht humbur) … kthyer [...]. Por në qoftë se ai e sheh [...] tek ai [...] ai ka bërë vepra të liga, e hedh poshtë, pezull mes qiellit dhe tokës, i dënuar rëndë. Do të jetë i privuar nga shpresa e tij, dhe mes dhimbjesh të tmerrshme.

“Dhe ai shpirt nuk është as në tokë e as në qiell, por në det të hapur mes ajrit të botës, vendi ku ka një zjarr të madh, ujë kristal, brazda zjarri dhe stuhi e madhe. Trupat torturohen në mënyra të ndruyshme. Ndonjëherë hidhen poshtë në zjarr, për t’u shkatërruar. Unë nuk do të them se kjo është vdekja e shpirtit, sepse është dorëzuar nga e keqja, por kjo është një dënim me vdekje.

“Asclepius, është e nevojshme që të besojnë këto gjëra dhe të kemi frikë, që të mos i hasim. Por jobesimtarët janë të paditur, dhe mëkatojnë. Më pas, ata do të jenë të detyruar të besojnë, sepse nuk do të dëgjojnë fjalë goje vetëm, por do të përjetojnë realitetin, sepse besuan se nuk do t’i kalonin këto gjëra. As vetëm … (1 linjë mungon). Sëpari, Asclepius, të gjithë ata të vdesin në tokë, dhe ata që vijnë prej trupit [...] të keqes [...] me këto të këtij lloji. Ata që janë këtu nuk janë si ata që janë atje. Pra me djajtë që [...] njerëzit, ata pavarësisht [.. .] atje. Pra, nuk është e njëjta gjë. Por vërtet, zotat këtu do të dënojë më shumë ata që e ka fshehur atë këtu çdo ditë. “

“Trismegistus, çfarë është karakteri i paudhësisë atje?”

“Ti mendoni, Asclepius, se kur dikush merr diçka në një tempull, ai është i paudhë. Ai është hajdut dhe bandit. Dhe kjo çështje u takon zotave dhe njerëzve. Por mos krahasoni ata këtu me ata atje. Tani unë dua të flas me ty në fshehtësi: asnjë fjalë e saj nuk do të besohet. Shpirtrat që janë tejmbushur me të keqe do të vijnë dhe të shkojnë nëpër ajër, por ata do të vihet në vend të demonëve, që janë të mbushur me dhimbje, gjithmonë të mbushur me gjak e kasaphanë, dhe me ushqimin e tyre, që është vajtimi, zia, rënkimi e pshehrëtimat “.

“Trismegistus, cilët janë këta (demonët)?”

“Asclepius, ata quhen ‘mbytës’, ata që rrokullisin nëpër llum shpirtrat e fëlliqur, ata që i fshikullojnë, dhe ata që i hedhin në ujë, dhe ata që i hedhin në zjarr, dhe ata që sjellin dhimbjet e fatkeqësitë e njerëzve. Të tillët nuk janë nga një shpirt hyjnor, as nga një shpirt racional i njeriut. Përkundrazi, ata janë nga e keqja e tmerrshme. “

Përktheu: Arben Orhani