Fenomene të çuditshme natyrore

Natyra nuk pushon kurrë të na surprizojë. Sa herë që ne mendojmë se i kemi parë të gjitha, diku në botë, dikush me një kamera do të regjistrojë një fenomen të ri të panjohur natyror ... Dhe nuk janë pak ato që kamera ka regjistruar deri më sot! Shikoni më poshtë dukuritë më të çuditshme, më “jashtëtokësore”.

Deti që shkëlqen





Një pamje e mahnitshme dhe jo në vetëm në një vend, por në dy! Valët e detit shkëlqejnë aq shumë, sikur ndriçojnë, në plazhin Vaadhoo në Maldive dhe në një plazh në San Diego në Kaliforni. Për këtë dukuri të çuditëshme “përgjegjëse” janë disa mikroorganizma të cilat kur marrin ngacmime, fillojnë të shkëlqejnë për shkak të pigmentit luciferin i cili reagon me oksigjenin dhe enzimës lousiferati e cila përshpejton këtë reagim. Kjo dyshe mikroorganizmash është ” përgjegjëse ” edhe për ndriçimin fluoreshentë që kanë disa lloje të ndryshme gjallesash, të tilla si kandili i detit dhe xixëllonjat.

Por pjesa më e mirë është që kjo dukuri nuk është e dëmshme për njerëzit. Pra, nëse ju ndodh ndonjëherë që të gjeni veten në vendin e duhur, në kohën e duhur, vetëm zhytuni dhe shijojeni.

Lule akulli





Duket si një skenë e marrë nga filmat Disney .. Qindra “lule akulli” notojnë mbi sipërfaqe të mëdha të detit Arktik, duke krijuar një pamje të mrekullueshme. Ky fenomen krijohet mbi difektet që ekzistojnë në sipërfaqen e akullit dhe në temperatura shumë të ulëta, nën zero.

Këto lule zakonisht formohen në temperatura të afërta me -22 gradë Celsius dhe majat e tyre “vizitohen” nga mikroorganizma të ndryshëm. Në fakt, bakteret që gjenden në lulet e ngrira, janë më të shumtë se sa ato që gjenden në ujë të ftohtë, gjë që do të thotë se çdo “lule akulli”, është në thelb një ekosistem i përkohshëm.

Oxhak dëbore







Edhe pse duket si oxhaku i një qyteti të fshehtë nëntokësor, nën akujt e Antarktidës, në fakt ajo është një tymnajë akulli. Një tymnajë është një grykëdalje e cila lejon avullin e një vullkani të shpërndahet në atmosferë. Zakonisht këto tymnaja nxjerrin ujë të nxehtë dhe avuj me një vrull të pabesueshëm, që mund të arrijnë në 300 metra.

Megjithatë në Antarktidë, gjërat janë ndryshe, për shkak të temperaturës së ambientit. Grimcat e avullit, kur kalojnë në këto grykëdalje dhe duke rënë në kontakt me ajrin e ftohtë, ngrijnë, duke krijuar kështuoxhaqe prej akulli të cilët arrijnë deri në 30 metra! Një pamje e pashpjegueshme në Arktik.

Tani që ju e dini shpjegimin ndoshta tingëllon llogjike, por ja mendoni reagimin e një studiuesi i cili përballet për herë të pare me këtë fenomen.

Ylberët e Hënës





Një ylber që shfaqet natën? Edhe pse në pamje të parë duket si “I bërë vetë” realiteti është shumë ndryshe! Një ylber hënor është një ylber i prodhuar nga drita që reflektohet nga sipërfaqja e hënës dhe jo nga rrezet e diellit. Për shkak se drita zakonisht është shumë e zbehtë për sytë e njeriut, është e vështirë që të dallohen ngjyrat në një ylber hënor.

Kjo është më e lehtë për të parë, kur hëna është e ndritshme dhe ulët në qiell, kur qielli është shumë i errët dhe sigurisht kur bie shi. Ky kombinim fenomenesh i bënë ylberët hënor shumë më të rrallë se sa ylberët e prodhuar nga rrezet e diellit.

Cilindra dëbore





Topa dëbore cilindrikë? Pa ndërhyrjen e dorës së njeriut? Po, që të dyja! Ky është një fenomen i motit jashtëzakonisht i rrallë, që ndodh zakonisht në Amerikën e Veriut dhe pjesën veriore të Evropës. Përgjegjës për krijimin e këtij fenomeni të çuditshëm është era e fuqishme që ngre nga sipërfaqja e tokës copa të vogla dëbore dhe i ftohtë që shton gjithnjë e më shumë shtresat e akullit në sipërfaqen e tyre.  

Madhësia e këtyre topave të dëborës është e ndryshme. Ka disa që ngjajnë si top tenisi, por ka edhe disa të tjerë që ngjajnë me shkëmbinj të mëdhenjë! Natyra krijon njerëzit e saj prej dëbore!

Ylberët e Zjarrit







Edhe pse e quhen “Ylber zjarri”, në të vërtetë nuk janë as njëra as tjetra. As ylber dhe natyrisht as zjarre. Ato janë re që duken si ylber për shkak të ngjyrave të tyre dhe forms që ngjan me flakët. Ndodhin kryesisht gjatë stinës së verës, në shumë pjesë të planetit, kur dielli është lartë në horizont, kur ka re të ulëta në formë të sheshtë dhe kur rrezet e diellit bien mbi re nga një kënd i veçantë. Shumë kushte të vështira për tu plotësuar të gjitha bashkë, por në qoftë se ju jeni me fat dhe e shikoni, mos harroni ta fotografoni.

Akulli i Vdekjes





Quhet Brinicle dhe është deri tani fenomeni më i rrezikshëm, më i frikshëme nga të gjitha këto që lexuat deri tani. Ky është një uragan i akullt nënujorë, i cili sapo arrin në fund të detit, fillon të zgjerohet dhe të vrasi çdo gjë që prek. Si një dorë e akullt e fatit, si një magji që lëshon një magjistar i keq, ka për qëllim ti marr jetën çdo krijese që ka fatin e keq të gjendet në rrugën e tij.

Akulli i vdekjes krijohet në kushte shumë të qeta në oqean, kur ka një ndryshim të madh mes temperaturës së ujit dhe temperaturës së ajrit.