Oligarkia Financiare dhe Agjenda e Tyre

“Oligarkia financiare përbëhet prej rrjetit ndërmartesor në mes të elitës financiare anglo-amerikane dhe Familjeve Fisnike Evropiane të Londrës, Venedikut dhe Gjenevës”.
Dr. John Colleman

“Ne do të kemi një Qeveri botërore, duam apo nuk duam ne, por çështja qëndron se a do të bëhet me konsensus apo me nënshtrim”.
17 shkurt 1950, James Paul Warburg

Familja Rotschild u njoh në shekullin XVIII si fuqia e gjashtë sekrete botërore.
“Po të dashur miqtë e mi, gjërat janë kështu, që të bëni diçka. Ju duhet të jeni diçka. Ne mendojmë se Danteja ishte i madh dhe ai kishte një qytetërim me shekuj pas tij. Shtëpia e Rotschild-ve është e pasur dhe arritja e asaj pasurie kërkon më shumë se një gjeneratë. Gjërat janë më të thella se sa ç’duken”.
Johann Wolfgang von Goethe

“Për themelimin, promovimin dhe zhvillimin e një shoqërie sekrete qëllimi i së cilës do të ishte zgjerimi i sundimit Britanik në botë”.

Cecil Rhodes

“E shikoni i nderuar Khoningsbej, se bota qeveriset prej personazheve tjerë nga se ç’mund ta imagjinojmë ne”.
Benjamin Disraeli

Idenë e qeverisë botërore, së pari e gjejmë tek organizata e quajtur “Illuminati”, që e themeloi jezuiti Adam Weishop . Ai ishte profesor i së drejtës kanunore. Ishte katolik ndërsa më vonë u konvertua në protestant. Në fillim ishte ligjërues në Ingolshtad (Gjermani) dhe nën patronazh të familjes Rotschild. Ai ndër të parët e hodhi idenë e qeverisjes botërore. Ai themeloi një shoqëri sekrete të quajtur Illuminati, e cila u infiltrua në rendet më të larta të masonerisë. Mori për model mënyrën e funksionimit të jezuitëve të cilët ishin të infiltruar në qarqet më të larta politike. Qëllimi kryesor i kësaj lëvizjeje të quajtur Illuminati, ishte revolucioni botëror. Adam Weishop mësoi mësimet kulte dhe mistike të lashtësisë përmes të cilave do të ndërtojë strategji që të arrijë deri tek pushtimi i botës.

Që kur Illuminatit u infiltruan dhe morën tërësisht nën kontroll lozhat e masonerisë, ato u bënë një fuqi e madhe e errët, diskrete dhe filluan ti realizojnë qëllimet e tyre duke eliminuar personalitete të ndryshme dhe duke konspiruar shtete të ndryshme. Adam Weishopti sipas profesor Robinsonit, kishte një program me disa pika kryesore si:

1. Shkatërrimi i të gjitha qeverive paqedashëse;
2. Heqja e trashëgimisë;
3. Zhdukja e pronës private;
4. Zhdukja e patriotizmit;
5. Zhdukja e familjes;
6. Eliminimi i religjionit dhe
7. Krijimi i një qeverie botërore.

Adam Weishop ka qenë i trajnuar si jezuit që ishin avangardë dhe ushtri e kishës romake e themeluar më 1541 nga Ignatius Loyola. Shoqata e jezuitëve ishte një agjenci e “Fisnikërisë së zezë” Gjenovase dhe Romane dhe që Ignatius Loyola në shekullin XVI ishte infiltruar brenda kishës për të penguar rrjetin katolik humanist të N.Kuzës dhe E. Roterdamit. Së shpejti jezuitët zgjeruan influencën e tyre dhe tek opozita protestante.

Empirizmi Britanik ishte një tjetër degë e jezuitëve. Edhe punimi i Frensis Bekonit “Avancimi i të mësuarit” ishte punim i kopjuar prej jezuitëve. Jezuitët ishin shërbim inteligjent i Oligarkisë financiare që me aftësinë e tyre të kameleonit infiltroheshin në çdo pore të jetës shoqërore. Edhe në Kinë jezuitët shkuan për shërbime inteligjente për të nënshtruar kinezët se sa për të përhapur humanizmin e Jezu Krishtit.

Mbi jezuitët shkroi edhe presidenti amerikan John Adams në letrën që ia dërgoi Thomas Jefferson-it (5 maj 1816): “Nuk më pëlqen rishfaqja e jezuitëve. A nuk kemi pasur mizori të rregullta prej tyre këtu, vetëm një mbret i jevgjve mund të supozoj mbi fshehtësinë e tyre, të veshur si daktilograf, shkrimtar, botues dhe mjeshtër shkollash?

Nëse ndonjëherë ka pasur njerëz që meritojnë ndëshkimin e përjetshëm në tokë dhe në ferr, kjo është shoqëria e Loyola’së. Megjithatë, ne jemi të detyruar nga sistemi i jonë i tolerancës fetare për tu ofruar atyre azil”.

Gjithashtu për jezuitët dhe natyrën e veprimit të tyre shkroi edhe gjeneral Laffayeti që ndihmoi revolucionin Amerikan në betejën definitive në York Town (1781), ai shkroi: “Është mendimi im se nëse liritë e këtij vendi (SHBA) do të jenë të shkatërruara, do të jenë me finesë të priftërinjve katolik jezuit, sepse ata janë dinak, armiq të rrezikshëm për liritë civile dhe fetare. Ata kanë nxitur shumicën e luftërave në Evropë”.

Shtabi kryesor i jezuitëve ka qenë Vatikani. Edhe Papa Pali III e ka pranuar “Regimini militantis eclesiae” dhe për një prej akuzave më çnjerëzore që i bëhet kësaj organizate. Është masakra e Shën Bartolemeut (24 gusht 1752) që në mënyrë tinëzare dhe barbare vranë gati 100 mijë protestantë (hugjenotë).

A. Weishopt ishte një gjeni që i hartoi oligarkisë financiare një strategji si infiltrimin në lozhat masonë, zbatimin sekret të planeve të errëta. Edhe “revolucioni francez” ishte shndërruar në kundërrevolucion, pikërisht prej qarqeve të tilla të errëta që nxitën jakobinët, të cilët ishin instrument i tyre kundër Luigjit XIV dhe e nënshtruan Francën duke i hap shteg prapë një agjenti të tyre si Bonaparta.

Metodat e Weishopt-it edhe sot që kur e themeluan kanë funksionuar dhe bazohen në infiltrimin dhe zbatimin e agjendës së tyre drejt qeverisë botërore duke zbatuar pikat e A.Weishopt. Prof. Carrol Quiegly që ishte profesor i marrëdhënieve ndërkombëtare në universitetin jezuit të Georgetown-it. Ai botoi veprën “Tragjedia dhe shpresa”. Shkroi që Rotschild-ët e mbështetën Rhodes-in për të themeluar “De Beers”.

Më vonë Rhodesi ishte një ithtar i ideve të Adam Weishopt-it dhe i bëri të famshme “shtatë dëshirat e tij”, që ishin të themelojnë: shoqëri sekrete të modeluar në bazë të funksionimit të masonëve dhe jezuitëve për të themeluar “Qeverinë botërore” me qendër në Londër. Për këtë siguroi edhe bursat Rhodes për të financuar studentët e talentuar që do ti shërbenin këtij qëllimi.

Qarku i brendshëm i këtij grupi ishte themeluar në mars të vitit 1891 dhe përbëhej prej: Cecil Rhodes, Stead, Lord Esher (Brett) dhe masoni me 33 shkallë, Alfred Milner. Qarku sekondar i “anëtarëve potencial të qarkut të iniciuar” përbëhej prej Lord Balfour-it, Sir Harry Johnson, Lord Rotschild, Lord Grey etj. Elita themeloi edhe shoqatën e socialistëve Fabian që dominoi stafin e universitetit të Oksfordit ku dhe indoktrinohen bursistët e Rhodesit.

Këta indoktrinohen dhe përgatiten që të jenë pjesë e internacionalistes socialiste të Rendit të ri botëror. Grupi i tryezës së rrumbullakët u zhvillua prej qarkut të brendshëm ekzekutiv të shoqërisë sekrete të Rhodesit. Ndërsa qarqet e jashtme u themeluan pas fillimit t shekullit XX. Grupi i Tryezës së rrumbullakët u zgjerua pas Luftës së parë botërore duke e themeluar një organizatë simotër si : Institutin mbretëror për çështje ndërkombëtare (RIIA), Këshillin për marrëdhënie të jashtme (CFR) që është fronti i kësaj organizate në SHBA.

Qarku i brendshëm vazhdon të drejtoj qarkun e jashtëm dhe dy frontet e saj si RIIA dhe CFR. Edhe CFR ka themeluar disa organizata si Instituti për marrëdhënie me Pacifikun (ICP). Cecil Rhodes kishte dëshirat e tij të njohura botërisht. Një prej dëshirave të tij ishte themelimi, promovimi dhe zhvillimi i një shoqërie sekrete, qëllimi i së cilës ishte zgjerimi i sundimit britanik në botë, ku britanikët do të emigronin në vendet e kolonizuara.

Këto vende atyre do tu kenë siguruar atyre energji, punë, treg etj. Si vende më strategjike të qëllimeve të tyre drejt dominimit global shiheshin: Afrika, Toka e Shenjtë (Palestina), Lugina e Eufratit (Irak), Ishulli i Qipros dhe Kandisë, Afrika e Jugut, Arkipelagu i Malajeve, Bregdeti në Japoni dhe Kinë.

Politika e britanisë ndaj SHBA-ve ishte rimëkëmbja e SHBA-ve si pjesë integrale e perandorisë Britanike e cila do të instrumentalizonte në arritjen e qëllimeve të saj. Një synim i Rhodesit ishte inaugurimi i sistemit kolonial të përfaqësimit në parlamentin perandorak që do të përpiqej ti mbajë së bashku anëtarët e shkëputur të perandorisë dhe së fundi themelimi i një fuqie që ti bëjë: luftërat e pamundura dhe të promovoj interesin e përgjithshëm “në të mirë të njerëzimit”.

Elita Anglo-Amerikane është një aleancë e fuqishme e interesave financiare dhe tregtare e Britanisë së Madhe dhe SHBA-ve. Në Britani partia veneciane që filloi të zhvendoset prej Venedikut dhe Themeluan Bankën e Amsterdamit më 1600 dhe Anglisë më 1694 dhe kompaninë e parë multinacionale British East India. Janë në thelb ato që realisht e përbënin embrionin e asaj që quhej Perandoria Britanike.

Një prej anëtarëve të elitës, Lionel Curtis, insistoi që ti ndryshohet emri në “Commonwealth of nations”. Elitës Britanike filloi ti rritet fuqia dhe kapitali i tyre në shekullin XVIII, sidomos gjatë periudhës Viktoriane, kur u shfuqizua ligji proteksionist “mbi grurin” dhe u adoptua teoria e Adam Smithit - “tregu i lirë absolut”.

Madje edhe komitetit 300 që sot përbëhet prej Dr. John Coleman si elitë e qeverisë botërore nën hije. Sipas tij janë aksionarët kryesor “British East India Comp” që bënte tregti në mes Indisë, Kinës dhe Evropës por që me vite kuptohet se kanë ndryshuar emrat dhe sot janë pas kompanive multinacionale. Mund të përmendet edhe “Interalfa grup” e bankave që udhëhiqet sot prej Jakob Rotschild-it, që sot përfaqëson korporatën më gjigante financiare botërore. Interalfa grup sot përfaqëson një pasardhëse të British East India Company.

Kjo elitë përfshihet në atë që njihet si “City of London” me bankierët kryesor: Baring, Lehman, Rotschild dhe të tjerë. Elita tregtare dhe financiare në SHBA u konsolidua rreth fillimit të shekullit XX dhe përbëhej prej gjigandëve të industrisë, tregtisë dhe financav: Morgan (bankier), Rokfeler (nafta), Harryman (hekurudha), Carnegie (çeliku), Ford (automobila), Du Pont (armë). Themelimi i interesave speciale Anglo-Amerikane u bë në periudhën 1895-1915, pikërisht për këto relacione anglo-amerikane ndikuan që të eliminohen fizikisht disa kryetar si Abraham linkoln, James Gerfilld, William McKinley dhe John Kenedy, të cilët ishin pro republikës hamiltoniane të “kredisë nacionale” ose sistemit amerikan anti-britanik.

Dy veprat e Dr. Carrol Quigley si “Tragjedia dhe shpresa” dhe “Elita Anglo-Amerikane” e ndriçojnë faktin se SHBA-të subordinohen prej elitës anglo-amerikane. Profesor Carroll Quigley është një prej studiuesve më të njohur të elitës anglo-amerikane që ishte profesor në universitetin Georgetown dhe që kishte qasje në shumë dokumente. Pikëpamjet e tij të shprehura në librat e tij e kanë bërë një autor të besueshëm sepse janë në përputhje me evolucionin e kësaj fuqie politike globale sot.

Për prof. Quigley, origjina e idesë për qeveri botërore dhe e elitës anglo-amerikane ka gjurmët tek imperialisti britanik Cecil Rhodes dhe te shtatë dëshirat e tij. Një prej dëshirave të tij ishte themelimi i një aleance anglo-amerikane që do të subordinojë botën përmes perandorisë globale. Afër fundit të jetës së tij Cecil Rhodes me William Stead, Lord Esher, që ishte këshilltari më me ndikim i Edwardit të VII. Një nga kreaturat e tij ishin edhe bursat e Rhodesit.

Çdo vit, edhe sot kjo bursë i zgjedh prej të gjithë Amerikës 32 studentët më të talentuar dhe që mosha e tyre duhet të jetë 24 vjet. Në universitetet dhe nga profesorët më eminentë përgatiten për të qenë lider botëror dhe për të menaxhuar çështje ndërkombëtare. Ideja e Cecil Rhodes-it shprehet më mirë në letrën e tij të shkruar për të publikuar që ia dërgoi mikut të tij W.T. Stead ku Rhodes përshkroi planin e tij “Ideja bazë e imja është që shoqata që imiton jezuitët si organizatë, një ide që ndërpret të gjitha luftërat dhe një gjuhë në botë. Dhe gjëja e vetme që të realizohet kjo ide është sekrete.

Absorbimi gradual i pasurisë botërore dhe të punohet në skemën e marrjes që qeverisë botërore “dhe pikërisht absorbimi i pasurisë botërore u bë përmes një arme ekonomike që është “free trade” - tregu i lirë. Sipas idesë së skocezit Adam Smith, pra që kur u themelua kjo ideologji ekonomike, u themelua për të qenë armë kundër kombeve që ti vjelë pasuritë dhe resurset e tyre nacionale.

Por edhe politika dhe kushtëzimet e FMN-së dhe Bankës botërore synojnë në thelb ti vjelin pasuritë kombëtare duke i futur në borxhe të mëdha që nga kriza e naftës kur nga manipulimet e elitës financiare u rrit çmimi i naftës për 400%. Kjo ndikoi që të përmbyset sistemi Bretton Woods i themeluar prej Ruzveltit për asistencë të kombeve drejt industrializimit dhe ushtrimit të vetëvendosjes së tyre kombëtare dhe sistemi i këmbimit të dollarit si valutë rezerve botërore.

Prej në fiks kaloi në fluktativ dhe kombet u devijuan nga rruga normale e zhvillimit, pra filloi era e deindustrializimit dhe e shkatërrimit të ekonomive të tyre kombëtare. Ky është vetëm një shembull i vogël për të dëshmuar se si ideja e Rhodesit ka qenë një agjendë e kësaj elite anglo-amerikane. Në thelb elita është e përbërë nga dinastitë që kontrollojnë Bankën e Anglisë, Rezervat federale dhe kartelet tjera.

Banka e Anglisë, rezervat federale janë to që kontrollojnë edhe Bankën botërore dhe FMN-në dhe shumë shërbime inteligjente në botë. Identiteti i kësaj oligarkie financiare është sekret, por besohet se familja e shumëpërfolur Rotschild, që është një prej tyre. Por në esencë oligarkia përfaqëson një konglomerat më të gjerë të aristokratëve gjigantë. Pikërisht konflikti mes Gelfëve dhe Gibelinëve si dhe transferimi i oligarkisë Venedikase në Londër që themeluan Bankën e Amsterdamit, Bankën e Anglisë dhe kompaninë e parë multinacionale British East India Company.

Në Evropën mesjetare u përballën Gibelinët që përkrahën familjen humaniste Hohenstaufen të Perandorisë Romake të shenjtë dhe Gelfët prej Welfi që ishin princa gjerman që konkurronin me Frederikun për kontrollin e Perandorisë së shenjtë Romake. Papati ishte i lidhur me Gelfët që quheshin ndryshe edhe si Gelfët e zi dhe historia e mëpasme është konflikt në mes këtyre dy rrymave: Rryma e Gibelinëve e pasardhësve të Frederikut të II Hohenstaufen.

Më vonë u përpoq edhe Henry VII i Luksemburgut të cilin e përkrahu Dante Aligeri dhe që është protagonist i tij kryesor në veprën e tij “Komedia Hyjnore” nën perfeksionimin e Zagarit që përpiqej të imponojë një politikë humaniste, përkundër oligarkive të lidhjes mes Gelfëve të zi dhe Papatit që shkaktuan epokën e errët mesjetare. Gelfët e zi mbështetën grushtetin e Williamit të Portokallinjëve më 1688 për të marrë fronin mbretëror dhe më 1694 themeluan Bankën e Anglisë.

Më pas themeluan “British East India Company”, që e sundoi botën në shekullin XVII. Të gjithë revolucionet, grushtetet dhe luftërat u bënë prej gelëve që të mbajnë dhe të rrisin fuqinë e tyre në botë dhe ajo që sot njihet si rendi i ri botëror. Disa familje që përmendën si anëtarë të komitetit 300 që mendohet sipas studiuesit të famshëm botëror John Coleman të përbëjnë bërthamën e asaj që quhet si Oligarkia financiare.

Disa studiues i përmendin p.sh. disa anëtarë të bordit udhëheqës të të dy kompanive gjigante të sigurimit që janë përmendur: familja Giustiniani, Fisnikëria e zezë e Romës dhe Venedikut që kanë origjinën nga perandori Justinian, Sir Jocelyn hambaro i Bankës Hambaros (bankë tregtare), Pierpaolo Luzzati Fequiz që origjinën e ka nga familja e bujarisë së zezë të Venedikut Luzzatos, Umberto Ortolani që rrjedh nga Fisnikëria e zezë Venedikase.

Si anëtare e komitetit 300 janë edhe anëtarët e vjetër të Fisnikërisë së zezë të Venedikut si : Familja Doria që financuan Habsburgët spanjoll, Elie de Rotschild i familjes së Rotschildëve të Francës, Baroni August Von Finck, Franko Orsini Bonacassi i familjes së Fisnikërisë së zezë Orosini që e ka origjinën nga një familje e njohur të një senatori romak, familja Alba e Dukës së Madh të Albës, Baroni Pierre Lambert kushëriri i Familjes Rotschild belgë.

Fisnikëria e zezë sipas studiuesit shumë të njohur agjentit të MI-6. Ai shkruan se Fisnikëria e zezë janë familjet oligarkike të Venedikut dhe Gjenevës që nga shekulli XII kishin monopole tregtare sepse Venediku ishte qendra e oligarkisë financiare dhe tregtare e Mesjetës. Prej 1063 e deri më 1123 gjatë Luftës së kryqëzatave klasa sunduese e pasur e konsolidoi fuqinë dhe më 1171 Fisnikëria e zezë arriti kontrolle totale në Venedik.

Ndërsa Duka zgjidhej prej këshillit të aristokratëve financiar dhe kishte fuqi formale në krahasim me oligarkinë financiare. Që nga ajo kohë, kjo oligarki vetëm se ka rritur fuqinë dhe influencën e saj edhe atë në saje të manipulimeve më mizore, komploteve sekrete, bankrotit të kompanive rivale, vrasjeve, kidnapimeve etj.

Disa familje kryesore të Fisnikërisë së zezë që Dr. John Coleman i përmend janë: Familja e Gelfëve (britani), Familja Liecstenstein (Lihtenshtajn) Familja hanover (Gjermani), Familja e Orangëve (Holandë), Familja e Habsbergëve (Austri). Të gjitha familjet e sipërpërmendura janë të lidhura me familjen Gelf që është familje origjinale Venedikase prej së cilës e ka origjinën edhe familja Windsor prej që cilës rrjedh edhe Mbretëresha e Anglisë Elizabeta e II.

Walter Rathenau më 24 dhjetor 1921 shkroi në “Wiener Press” – “Vetëm 300 njerëz që secili i njeh të tjerët qeverisin me fatin e Evropës. Ato zgjedhin pasardhësit e tyre prej rrethit të tyre. Këto njerëz kanë mjetet në duart e tyre që të vendosin një fund të një forme të shtetit që e shohin të paarsyeshëm”.

Pas gjashtë muajve pasi e publikoi këtë shkrim Rathenau, pësoi atentat. Dhe nuk mbeti më asnjë shpresë. Adolf Hitleri e mori pushtetin në Gjermani dhe pas djegies së Rajtsagut vendosi regjimin e tij monolitik. Shumica e anëtarëve të këtyre qarqeve janë masonë të lirë, por që i takojnë masonëve të shkallës 33 dhe që njihen si masonët e lirë të iluminizuar që përbëjnë majat e piramidës së shtetit global, ndërsa masonët e tjerë nuk mund të kalojnë më tepër se shkallën e tretë.

Rol dominant në CFR ka oligarkia financiare e Nju Jorkut dhe kjo elitë financiare ka formuar politikën e jashtme të SHBA-ve qysh para Luftës së Dytë Botërore. Gjatë presidentit Calvin Colidge, dhe Herbert Hover që ishin presidentë të SHBA-ve në kohën e depresionit të madh.

Elita u ballafaqua me një sfidë serioze me realitetin se “laissez faire” ka qenë një faktor vendimtar për depresionin e madh dhe ajo masë që ndërmori Franklin Ruzvelti ishte nacionalizmi ekonomik ose ideja e etërve themelues e dirigjimit dhe kanalizimit të kredive të qeverisë federale në ngritjen e infrastrukturës për agro-industrinë duke penguar spekulimet përmes aktit Glass Stegall.

FMN-ja dhe Banka botërore si dhe sistemi Bretton Wood ishin të themeluar prej Franklin Ruzveltit mbi idenë e asistencës së kombeve të lira të pavarura sepse me Çerçilin kishin marrëveshje që pas Luftës së Dytë Botërore kombet kishin të drejtën e vetëvendosjes. Andaj edhe këto institucione financiare ndërkombëtare kishin si synim sigurimin e kredive me normë të interesit të ulët për zhvillimin industrial të kombeve të pazhvilluara, ndërsa versioni i oligarkisë financiare që politikisht përfaqësohej nga Winston Churchil.

FMN-ja dhe Banka botërore ishin të dizajnuara për të shërbyer si proto-banka Botërore dhe për të absorbuar pasurinë e shteteve në zhvillim.
Pikërisht edhe sistemi i Bretton Woods-it që vendosi Ruzvelti, këmbimin fiks të valutave kishte pikërisht qëllimin e sigurimit të kredive afatgjata për zhvillim agro-industrial dhe infrastrukturor të vendeve në zhvillim dhe të shkatërruara nga lufta.

Prishja e sistemit Bretton Wood dhe e kalimit të valutave prej fiks në fluktativ kishte rezultat të kundërt. Gelfët janë të gërshetuar me aristokracinë gjermane përmes shtëpisë së Hanoverit dhe shumica e familjeve mbretërore evropiane. Origjinën e kanë prej familjes së Hanoverit dhe prej familjes së Gelfëve, Fisnikërisë së zezë. Mbreti anglez i Hanoverit ishte George I që ishte Duka i Lunebergut në Gjermaninë Veriore dhe që u qeveris prej familjes së Gelfëve që nga shekulli XII. Sot, Gelfët dominojnë në tregun e lëndës së parë dhe me dekada ata kanë vendosur çmimin e arit, një komoditet që as nuk e kanë as nuk e prodhojnë.

Shtëpia e Windsor njashtu kontrollon çmimin e zinkut, plumbit, bakrit, pra tregu i këmbimit të komoditeteve gjendet në Londër. Kompanitë udhëhiqen prej familjeve të Fisnikërisë së zezë që janë British Petroleum, Oppenheimer, Lonrho, Philbor dhe të tjera. Më 1919 në konferencën e paqes në Paris elita e Tryezës së rrumbullakët e Britanisë së Madhe dhe SHBA-ve, përfaqësohej prej Alfred Milner, Edward Mandel House dhe Bernard Baruch të cilët vendosën që ti vendosin Gjermanisë dëmshpërblim të pamundur për tu paguar prej gjermanëve kështu duke siguruar kolapsin e Republikës së Vajmarit dhe kushtëzimet që i mori Gjermania në konferencën e paqes në Versajë krijuan rrethanat e ardhjes në pushtet të Adolf Hitlerit.

Pikërisht në Paris gjatë këtyre negociatave në Holet “Majestic” filloi procesi i themelimit të rrjetit Bilderberger-CFR-RIIA – Komisioni trelateral si rrjet i fuqisë globale ose më saktë i qeverisë botërore nën hije edhe atë RIIA (1920), CFR (1921), Bilderberger (1954), Komisioni Trelateral (1973). Si familje më të njohura që përbëjnë masën më të madhe të komitetit 300 janë: familjet Asorot, Bundy, Collins, Du Pont, Freeman, Kennedy, Li, Onassis, Reynolda, Rockfeller, Rotschild, Russell dhe Vun Dyun, Merovingian (Familja evropiane mbretërore), familje të ndërlidhura me Dizney, Krupp, McDonald.

Të gjithë këto grupacione janë shoqata politike të oligarkisë financiare që e avancojnë agjendën e tyre politike drejt qeverisë botërore që është kontrolli i kartelit privat financiar ndërkombëtar mbi komb-shtetet përmes strukturave supranacionale .

Në Versajë u mbështet ideja e themelimit të Izraelit si “shtet i hebrenjve” kështu duke realizuar idenë sioniste të formimit të kombit hebre prej fesë së judaizmit. Izraeli u krijua si shtet për të qenë një bazë operative në Lindjen e Mesme në betejën e Perandorisë britanike për të siguruar rezervat e naftës si instrument drejt konsolidimit të perandorisë botërore.

Pikërisht në kohën kur nafta mendohej të zëvendësonte qymyrin si një lëndë energjie tepër prosperuese në shekullin e ardhshëm. Ky ishte edhe mendimi i gjeopilitikanit dhe strategut të madh britanik Halford Mc Kinder që deklaroi se “krijimi i shtetit të Izraelit është një e arritur shumë e madhe e botërore”, andaj Izraeli i sotshëm si bazë operative kundër shteteve që kanë rezerva energjetike. Mund të krahasohet me Venedikun dhe manipulimet e tij në Evropën mesjetare.

Presidenti amerikan Woordrow Wilson ishte i këshilluar në Versajë prej kolonel House dhe Bernard Baruch. Lloyd George u këshillua prej Alfred Milnerit dhe Sir Philip Sasson. Lideri i Francës Georges Clemencau u këshillua prej ministrit të brendshëm të tij Georges Mandel. Pothuajse të gjithë këshilltarët e presidentëve ishin njerëz shumë të afërt të familjes Rotschild e cila familje arriti që të jetë një aksionare e fuqishme e Bankës së Anglisë, kur me një manipulim strategjik të Natan Rotschild i cili kishte lidhje të afërta me familjen e njohur Habsburge, Thurn dhe Tunes, që merreshin me posta dhe që Rotschildët kishin rrjet të fuqishëm informacioni në Evropë andaj dalja me fytyrë të ngrysur dhe të dëshpëruar i sinjalizoi të tjerët se Duka i Velingtonit kishte humbur betejën kundër Nepoleon Bonapartës në fushën e Vaterlosë.

Kështu që i shitën aksionet me çmime tejet të lira ndërsa agjentët e Natanit i blenë dhe që nga ajo kohë kur kjo familje ishte ndër aksionarët kryesor të Bankës së Anglisë bashkë me familjet bujare të Evropës që njihen si Fisnikëria e zezë e Evropës me rrjetet e tyre në monopolizmin e monedhës rezervë si euroja dhe dollari, e naftës, komoditeteve minerale dhe xeheve që përbëjnë atë që njihet si oligarkia financiare të cilat veprojnë pas të sipërpërmendura të CFR, RIIA, Bildenberger, komisioni Trelateral, Kafka dhe Eshtrat, shoqatat e Masonëve të lirë të gjitha e përbëjnë merimangën e pushtetit anglo-amerikan, të cilët qëndrojnë prapa agjendës për qeveri botërore për të kontrolluar monopolet botërore me shërbimet e tyre inteligjente të infiltruar kudo në botë.

Në secilin shtet dhe tepër të fuqishëm që me sistemin e tyre të eksploatimit sot kërcënojnë civilizimin botëror të futjes në epokën e errët sepse mirëqenie e përgjithshme e popullatës botërore konfrontohet seriozisht me aspiratat e oligarkisë financiare për të kontrolluar resurset nacionale dhe për të ulur produktivitetin për kokë banori dhe për km2 që është esencial për të ngritur mirëqenien e popullatës botërore.