Mistikët dhe mësimet e tyre

MISTIKËT (SUFITË) DHE MËSIMET E TYRE

Njeriu bashkohorë arrinë forcat duke i zhvilluar fuqitë mistike të cilat janë të vendosura në vetveten e tij.

Ajo fu është e vendosur në pesë organe të fshehta të cilat quhen Lataif-e, e këto janë: Qendra e Zemrës, qendra e Shpirtit, qendra e Fsheht, qendra Sekrete dhe qendra më Misterioze.

Joga, Shinto, Budizmi, Taoizmi, Konfuqizmi etj., të gjitha këto besime kanë mjaft fjalmirë (besimtarë) në tërë Europën dhe Amerikën.

Mirepo Sufizmi -Tesavufi- dispozita definitive e Arabve, Persianëve, Turqëve dhe botës tjetër Islame, mbetët libër i mbyllët i sekretit Lindorë.

A është Sufizmi Religjion? Kult Okultist? Mënyrë e jetesës?

Krejt çka u tha kjo është pjesërisht dhe asnjëra nga to.

"Në mesin e më shumë se 400 e më tepër milionë udhëtarëve të Islamit, Tesavufin e udhëheqë një Fuqi , të cilën asnjë shoqëri politike dhe ekonomike nuk e udhëheqë më mirë në botë.- shkruan sheiku Ahmed el-Abasi në librin e tijë „ Fuqitë e fshehta të Sufëve“.

Kultura dhe letërsia e Sufizmit ka ndikuar në zhvillimin e kulturës dhe arqitekturës së Azisë.

Ku janë burimet e këtij kulti të quditshëm?

Hulumtuesit bashkohorë edhe tani Tesavufin-Sufizmin e konsiderojnë si fu më të madhe të lindjes së Mesme.

Megjithatë ka shumë literaturë në botë për Sufizmin, por thuaja ka pak ose aspak matrial të besueshëm në lidhje me këtë kult.

Historianët e Sufizmit e përshkruajnë se themelimin bazë të Sufizmit e ka formuar profeti Muhamed , Fatimja, Aliu, imam Hasani dhe imam Hyseni.

Pastaj vijnë 12 imamët.

Imami i parë ka qenë imami Ali dhe i fundit ka qenë Al- Mahdi-a.

Besohet se i sheh Mahdi nuk është dukur fare në popull dhe gjithashtu edhe është zhdukur plotësisht nga dheu me tërë trupin e tij fizikë dhe ka me u kthyrë më vonë në Mekë me gjithë trup dhe prej atij momenti ka me filluar besimi në tërë botën në një Zot - islamizëm të vërtetë).

Mirepo shumë historian kane shkruar se ky kult esoterik rrjedh qysh prej kohrave shumë më të lashta, ku shumë kulte për zhvillim shpirtror kanë ushtruar që Egon (Nevcin) ta lirojnë prej prangave të materjës.

Sufit thonë se njeriu është pjesë e tërsisë së Amshueshme, prej të cilit çdo gjë rrjedhë dhe çdo gjë duhet që ti kthehet.

Jeta e Amshueshme mund të arrihet vetëm me anë të pastrimit të shpirtit (mendjës).

Kur Shpirti i njeriut vendosët sakt në trup dhe kur mbi te merret kontrolli i plotë, atëhere njeriu lajmrohet në formë të vetë përsosur.

Pra atëhere njeriu i ka të gjitha fuqitë në dorë.

A ndahen Sufit prej botës dhe shoqërisë, që tërsisht ti kushtohet të së vërtetës?

Sufët edhe pse kohë pas kohe izolohen në lutje të thella dhe Dhikër, ata plotësisht janë të integruar në botë dhe në shoqëri ku merren me punë të ndryshme të lloj lloj profesionesh dhe zanatesh.

Ti lexojmë fjalët të një autoriteti të lartë:

„ Njeriu është i denuar që të jetoi jetë shoqërore. Rroli i tij është që të jetoi me njerzit tjerë. Duke i shërbyrë Sufizmit, ai i shërbenë Amshueshmërisë, i sherbenë vehtës dhe shoqërisë. Pra nese dëshiron që ky të bëhet Sufi, ky nuk mundet të lirohet prej asnjë prej këtyre detyrimeve.

I vetmi mësim i cili vlenë është ai i cili arrihet nëpërmjet përjetimeve të jetës së përditshme. Njeriu sikur Jeremi (Murg) i cili e lshonë shoqërinë dhe lirohet prej mësimeve dhe përvojave të jetës, aij nukë mund të arrijë fuë.

Sepse fuqitë arrihen me mbisundimin e dobësive dhe pasigurive. Me jetuar jetë të plotë të izolimit don të thotë me e mashtruar vetvehten.

Ajo që Sufëve në rrolin e Fakirëve dhe Dërvishëve- ju është dhanë në rolin e palëndueshmërisë, pagabueshmërisë dhe mbifuqisë, janë mësimet e tyre.

Nuk ka kurfarë dyshimi se koncentrimi i mendimeve të tyre që ata të arrinë, i përgjigjën asaj që mund të krahasohen me manifestime mbinatyrore.

Ka shumë shembuj që janë të regjistruar me precizitet të pa gabueshëm historik ku tregohet fua qudibërse e këtyre njerëzeve.

Por mos të harrojmë se mund të hasim në „suf“ të rrejshëm të cilët e mashtrojnë masën naive të njerzëve.

Mirepo në anën tjetër me dhjetra e mijera njerëz pa paragjykime janë të bindur në Tesavuf dhe në disa Sufi që para masës i bëjnë disa çudira, këto mrekulli atyre ju binë fu të ndonjë shkalle të pa ndëgjueshme.

Këto manifestime janë vetë zbatim i fshehtesive të natyrës ku shkenca nuk i njeh sa duhet .

Cilat janë ato çudira dhe fu të cilat ju përshkruhen Sufëve të shejtë?

Gati nuk ka fenomen magjike për të cilat disa autor nuk vërtetojnë se i bëjnë Dervishët, disa çudira janë më akteristike për këtë kultë se çudirat tjera.

E para është- hupja konvencionale e Kohës ( në harmoni se Koha nukë ekziston), shumë tregime të ndryshme që mirren me këtë fenomen - këto tregime disa i përkasin disa shkenctarëve shumë pedant.

Ndoshta është rasti më i ndëgjueshëm i shehut Shahab-el-Dina.

Thonë se ka qenë i aftë që ta manifeston para syve të publikut shfaqjen e pemëve, njerëzve, objekteve dhe këtë absolutikisht sipas vullnetit të vet (kjo nukë ka qenë Hipnozë masive, po ka qenë realitet i fuçive të tij magjike).

Flitet se një herë e ka lutur Sulltanin e Egjiptit që ta fus kokën në një enë me uje.

Sulltani menjëher u gjet në rrolin e një njeriu që anija ju ka shkatrruar, dhe pastaj i hedhur në një ujdhesë të një shteti të largët.

Këtij ia shpetuan jetën disa druprerës ku hyri në një qytet më të afërmët (duke u betuar se ka per te hakmarrur shehut se magjia e tij e ka sjelle në këtë fatëkeqësi).

Në atë qytet e fillon punën si rob. Pas shumë vitesh e arrinë lirinë dhe fillonë një punë të madhe, martohet dhe stabilizohet.

Ma në fund përsëri varfrohet ku mezi e mbanë gruan me shtatë fëmijë.

Një ditë duke u gjetur rastësishtë në bregdet, futet në ujë që të lahet.

Në të njejtin moment, u gjet në pallat në Kairo, përsëri ishte mbret i rrethuar me kopshte dhe para tij gjendej shehu me fytyrë serioze.

Tërë përvojën e tij që e bëri e cila dukej se ka ndodhur me vite, në realitet kjo ngjarje ka ndodhur vetëm disa sekonda.

Ky zbatim i mësimit që „ koha nuk ka kurfarë kuptimi për Sufët“ qëndron në shembullin e njohur të jetës se profetit Muhamed.

Flitet se profeti Muhamed kur është nisur për në udhëtim të quditshëm, Xhebraili e merr dhe e dërgonë në Parajsë, Ferr dhe Jerusalemë.

Pasë 90 takimeve me Zotin është kthy në tokë sakt kur donte ta kapë pjatën me plotë ujë e cila donte të rrëzohej atëhere kur Engjelli Xhebrail e merr me vehte.

Të gjitha ato udhëtime i bën dhe prap e zenë pjatën pa ra në tokë dhe pa u derdh uji i saj.

Hapesira për shehun luan rrol të vogël që të udhëtoi me mijra kilometra sa qelë e mshel sytë.

Thuhet se mësimet e tilla për mësuesit mistike janë ngjarje më të thjeshta.

Mistikët shifen në mes veti në të njejtën kohë në largësij me mijra kilometra. E

Ecja mbi sipërfaqe të ujit dhe kalimë të sipërfaqeve shumë të largëta këto rregullisht kanë bërë të dedikuarit para syve të botës.

Konsiderohen se këso Çudirash i dedikohen vetëm pejgamereve.

Por qendron fakti se çudirat –amat-et i është e mundshme edhe te një numëri të madhë të Sufëve dhe mistikve të tjerë boterorë.