Pylli i vetëvrasjeve

Pylli i vetëvrasjeve



Aokigahara - bëhet fjalë për një pyll që gjendet në malin Fuxhi në Japoni.

Pylli është i njohur për vrasjet e shumta. Që nga viti 1950 dhe deri më sot aty kanë bërë vetëvrasje mbi 500 njerëz.

Trendi ka nisur kur shkrimtari Seiço Macumoto e botoi rrëfimin e vet "Kuroi Kaiju", në të cilin dy personazhe bëjnë vetëvrasje pikërisht në këtë pyll.

Pylli është kaq i dendur saqë mund të gjenden vende krejtësisht në errësirë dhe në mes të ditës. Përveç se me trupa të vdekurish, pylli është përplot me shenja të cilët i lënë rojet e pyllit: "Jeta është diçka e vyeshme, mendoni për këtë gjë! Mendoni për familjen tuaj!".

Në vitet shtatëdhjetë këto vetëvrasje ishin problem dhe e ngritën në këmbë të gjithë Japoninë. Qeveria ngriti pastrime vjetore nëpër pyll. Pastrimi i fundit është bërë në vitin 2002, duke konsideruar se e kanë pastruar pyllin. Atëherë kanë gjetur 78 trupa. Kush e di sa të tjera ka aty.

Japonezet nuk besojne ne zot,prandaj eshte shteti numer nje ne bote per nga numri i vetvrasjeve!

VETVRASJET

Asnjë gjeth nuk shkëputet nga kurora e pemës pa lejen e të gjitha pjesëve të kurorës së pemës. Kur dikush bën vetvrasje, ai ka qenë vetëm pika më e dobët në një shoqëri – e cila i ka krijuar kushtet për vetvrasje! Kjo është përgjegjësia kolektive dhe, mbi këtë bazë them: kur dikush bën vetvrasje – nga diçka e secilit prej nesh vdes bashkë më të.
Është e ditur se çdo vetvrasje që ndodhë në një rajon, po në atë çast – VDES nga diçka e të gjithë banorëve të atij rajoni.

Shkaktarëve të vetvrasjeve nuk iu shihet fundi. Janë të panumërt dhe, gjithmonë, do të mbesin mister i pazbuluar. Si vet njeriu!

Njëri prej shkaqeve më të shpeshta, një shumë i theksuar që bëhet i dukshëm në oqeanin e pafund të shkaktarëve të vetvrasjeve– është: MUNGESA E HARMONISË SË ENERGJISË!


Të gjithë njerëzit, që krijojnë tollovi, turbulenca të mëdha në “trafikun mendor” – shkaktojnë humbjen e energjisë. Humbja e energjisë e prish ekuilibrin, HARMONINË dhe, kjo dis-harmoni – prodhon të GJITHA shëmtitë.


Vetvrasja, pra, ndodh kur njeriu gjendet në nivel tepër të ultë të energjisë.

Për këtë shkak vetvrasjen e ndalojnë edhe të gjitha besimet fetare, sepse aty ku ndërpritet jeta – në atë nivel do të rifillojë pas ringjalljes.


Njerëzit që ndërpresin jetën në nivel të lartë të energjisë – si dëshmorët në luftë, për shembull – ata janë të bekuar, sepse riinkarnimi i tyre do të jetë po në atë nivel – në maje të mrekullisë.

Ta krahasojmë jetën e njeriut me farën. Secila farë duhet të vdes. Por nëse fara vdes në mënyrë të natyrshme (vdekja e farës është mbirja e bimës), atëherë kjo farë nuk ka vdekur, po është ringjallur në milona farëra.
Por, në qoftë se farën e mbyllim në një kuti (vetvrasje, ndërprerje e dhunshme e ciklit jetësor), atëherë: një ditë edhe asaj fare do t’i vie vdekja, patjetër, por kjo vdekje do të jetë PËRFUNDIMTARE ose vdekja më e dhimbshme në tërë ciklin e jetës kozmike!

Jetën e ka dhuratë secili njeri dhe, më këtë dhuratë, secili mund të bëj çka të dojë. (Natyrisht: keqpërdorimi (edhe) i dhuratës është i dënueshëm.) E jona është të NDIHMOJMË në syçeltësi, në VETËDIJSIM, që të kuptohet tërësia e ligjeve të universit ku, njëmend vdekja nuk ekziston. Është vetëm ndryshimi i gjendjes. Asgjë tjetër.


Këtë të vërtetë e shohin vetëm njerëzit që kanë ENERGJI TË HARMONIZUAR!

I keni parë pleqtë që jetojnë gjatë? Ata janë njerëz, që kanë ditur ta menaxhojnë energjinë.

Flasin lehtë, ecim lehtë, punojnë lehtë, janë si aktorët e prirur, që nëpër dërrasa të teatrit nuk ecin, por fluturojnë.


Të krijosh harmoninë e energjisë do të thotë të arrish pikën që quhet ART I JETËS! Kjo është pika që quhet fatlumëri, hare, gëzim, sukses, shëndet, mrekulli…
E kundërta është MJERIM, varfëri, joshëndet, dështime në punë e në dashuri, dështime në çdo segment të jetës dhe, ajo më e rënda në dështim: vetvrasje!
Përkrahjen time të pafund do ta kenë: vetëm ata njerëz që dinë ta krijojnë harmoninë e energjisë, sepse ata MERITOJNË TË JETOJNË. Ata bëhen 1% i popullatës që krijon 96% të të ardhurave të një vendi, ata janë të shëndetshëm, ata janë të suksesshëm, ata dinë ta menaxhojnë veten, bashkëshortësinë, familjen, lagjen, qytetin…kombin…ata dinë të krijojnë vlera të larta në art, në sport, në shkencë,…thjesht: ata janë LOKOMOTIVA të jetës e të ardhmërisë.


Të kthehem të fillimi: asnjë gjeth nuk shkëputet nga kurora e pemës pa lejen e të gjitha pjesëve të kurorës së pemës. Kur dikush bën vetvrasje, ai ka qenë vetëm pika më e dobët në një shoqëri – e cila i ka krijuar kushtet për vetvrasje! Kjo është përgjegjësia kolektive dhe, mbi këtë bazë them: kur dikush bën vetvrasje – nga diçka e secilit prej nesh vdes bashkë më të.


E çka është borxhi jonë si kolektivitet? Të ndihmojmë dhe vetëm të ndihmojmë në VETËDIJSIMIN e të gjithëve, që t’i kuptojnë ligjet e universit dhe të kënaqen me jetën, sepse JETA NJËMEND ËSHTË SHUMË E BUKUR dhe askush nuk ka të drejtë ta lëndojë!


E qysh të ndihmojmë? Asnjëherë vetvrasjen nuk e shkakton DIALOGU, por gjithnjë e gjithnjë MONOLOGU!...

Pra, t’iu gjendemi pranë atyre që kanë nevojë, të flasim (edhe ashtu mjaft jemi të zëshëm!), të shkruajmë, të mbajmë ligjërata e kurse, të prodhojmë emisione e materiale që relaksojnë dhe lehtësojnë jetën… Fundja njerëz jemi, nuk jemi ishuj të vetmuar…



Do të jetojmë mirë për veten tonë, në qoftë se jetojmë dhe punojmë (krejt pak) edhe për të tjerët…



Sepse: ata që janë në nivel të ultë të energjisë (për të cilën fola më lart) nuk e kanë zgjedh ME DËSHIRË atë gjendje. Ose nuk dinë, ose nuk munden, ose janë zënë peng i kushteve të ndryshme… edhe pse çdo gjë në jetën e individit – fillim e fund – varet nga ai… megjithatë, dora e ngrohtë e dashurisë njerëzore – nuk duhet të mungojë ASKUND dhe ASNJËHERË.



Për Ty, me shumë dashuri, Daut Demaku

Ka disa vende në Tokë që duket se janë të mallkuara. Për ndonjë arsye, këto lokacione të mistershme janë injektuara me thuajse një dreq të dukshëm që paraqitet në sytë e juaj dhe futet në mendjen e juaj. Në mes të kësaj ai rrezikon që ju të çmendeni, e ne këtë rast ne mund të gjejmë vendin më të bukur në Botë: vendin ku sillet ne spirale dreqi që banon në bukuritë natyrore.

Në gjurmë të pyllit ikonik japonez Fuji, që shtrihet në njërën prej pjesëve më magjike në Japoni, e tëra mund të shihet në një vend. Në bazë të këtij mali piktoresk shtrihet edhe destinacioni i fantazmave me shpirt të thyer që njihet me emrin Aokigagara, që njihet edhe me emrin si “Deti i pemëve” dhe është i njohur si i mbushur me dreqër apo si “pylli i vetëvrasjeve”.

Pylli i Aokigaharas shtrihet në anën qendrore të veriperëndimit të malit Fuji i cili ka një hije me një maje madhështore. Është një pamje e mrekullueshme, e zymtë e njohur për skenar që të lënë pa frymë dhe tregime interesante nga a kaluara. Pylli ka një hapësirë prej 35 km katror në një zonë që nga largësia duket idilike, një zonë e egër e pabanuar. Megjithatë, kjo mund të ju mashtroi.

Momenti i hapit të parë në Aokigahara menjëherë mund të tregoj se diçka nuk është në rregull me këtë vend. Gjëja e parë që mund të vëreni është qetësia që ju huton. Dendësia e pemëve të mëdha që ndalojnë rrezet e diellit dhe erërat që prodhon një errësirë, një perde të zezë dhe të qetë, e cila është e përzier me një zonë të errët të jetës së egër. Tingëllima e zogjve dhe botës tjetër shtazore është e atillë ku mund të prisni zëra kuisjesh dhe kërcëllima të shumta që çuditërisht ju hutojnë apo ju nënshtrojnë sikurse të ju shmangin nga ky vend apo janë duke fshehur nga ju diçka. Disa e kanë përshkruar këtë kualitet të zërave si një qetësi e mistershme, sikurse një gjë që dëgjohet nëpërmes një perde të maskuar.

Dikush po ashtu mund të vërej shtrirjen e cila nuk është aq funksionale këtu. Maja është sikurse e tërhequr ,si një gulç, apo anasjelltas, e ngadalshme, në qark të dobët dhe rrethore. Thuhet se kjo gjë është shkaktuar nga anomalitë magnetike të nxitura nga depozitat e pasura me hekur magnetik në dheun vullkanik të zonës, që tani ka një efekt dezorientues të malit duke shkuar më shumë se duhet drejt interpretimit të panjohur të tij.

Shumë persona që kanë udhëtuar në Aokigahara, madje edhe ata që kanë përvojë, thonë se është jashtëzakonisht lehtë që të humbni apo të jeni konfuz në këtë vend të qetë dhe të errët. Nuk është e pazakontë të dëgjoni tregimet të këtyre ngjitësve për udhëtime të pashpjegueshme rreth rretheve apo të qenit të pa aftë që të navigoni suksesshëm në distanca të shkurtra. Ky efekt bizarë ka bërë që shumë vizitorë të vënë shenja apo kaseta plastike në mënyrë që mos ta humbin rrugën e tyre.

Madje ka të atillë që vënë edhe barela bizare nëpër tokën e pyllit, një palë këpucë, të dyja të fëmijëve dhe tinejxherëve janë mbushur nga myku, në trungun e tyre të ashpër. Një paketë me foto të zakonshme, kaseta me këngë gjendet të shkalafitura në një zarf, që duken se janë të harruara dhe të paprekura nën gëmushë. Një kukull e fëmijëve me sy të hapur qëndron lart në një rrënjë dyfishe të një peme, kurse sytë e saj bosh të shikojnë sikurse përpiqen që të shfaqen barabartë me degët plot nyje që duken si njolla nga hapësira. Dikush mund të gjej xhingla me bollëk të çuditshme dhe gjera të braktisura të shpërndara nëpër pemë. Këto gjëra s’kanë harmoni dhe janë të humbura në këtë pyll që tregojnë egërsinë e tij dhe shërben si shtesë për të rritur ndjenjën e parafytyrimeve.

Të pavëmendshëm nga frika, shumë turist ende e vizitojnë këtë zonë për të parë skenarin madhështor dhe numrin e madhe të shpellave me gurë që shtrihen nëpër të gjithë pyllin. Shumica nga këto shpella janë të rrezikshme për të pamaturit edhe pse shenjat për të pasur kujdes janë të zakonshme tek pemët e lartë, ende ka një numër të madh të vizitorëve që janë trima dhe udhëtojnë ti shohin ato çdo vit.

Mbi dhe përtej këtyre elementeve të këtij pylli të çuditshëm, ka edhe një anë edhe më të errët të Aokigahara. Veç këtyre që përmendem më lartë për një bukuri përrallore, shpella dhe udhëtime, po ashtu mund të gjeni tufa të shpirtrave të vdekur dhe të humbur që vdesin në këtë mal për çdo vit.

Gjithmonë ky vend i referohet vdekjes si një “vend perfekt për të vdekur”, ku thuhet se Aokigahara është një vend i njohur për të kryer vetëvrasje në Japoni dhe i dytë në Botë pas urës Golden në San Francisko. Që nga viti 1950, ka një numër të madh të njerëzve ku kanë shkuar aty për t’i dhënë fund jetës së tyre, më 2003 ka qenë rekordi i vetëvrasjeve – 208. Aty kanë mbetur vetëm trupat e tyre që janë gjetur nga patrullat mujore të policisë dhe gjuetarëve “të njerëzve të vdekur” të cilët kanë qenë policë dhe vullnetarë që e kanë pastruar malin nga viktimat.

Thuhet se ky numër mund të jetë edhe më i madh për shkak të disa zonave të pashkelura brenda malit, numrit të madh të gropave, shpellave dhe mundësisë që mali të dekompozon shpejt eshtrat. Disa nga trupat e këtyre viktimave janë pengim për vizitorët e kësaj zone, të cilët gjatë ngjitjes nëpërmes kësaj bukurie të egër shpesh përballen edhe me pamje të tmerrshme të kafkave të varura në pemë apo skeleteve me këmbë të futura gjethnajave të pyllit. Është vështirë për policinë dhe vullnetarët për ta lokalizuar të gjithë të vdekurit në këtë pyll të errët, apo të dimë saktësisht sa nga çka ata kanë vdekur. E vetmja gjë që duket se do të dihet sigurt është që çdo vit numri i atyre të cilët vdesin në Aokigahara rritet.

Ata që kërkojnë ti japin fund jetës së tyre këtu është bërë një gjë e zakonshme ku vendorët thonë se ata i dinë saktësisht tre tipa të vizitorëve që vinë aty: personave që merren me hiking të cilët janë të interesuar për të parë maj1ën e malit Fuji, kuriozë që kërkojnë të zbulojnë misterin nga ai dhe atyre të cilët nuk planifikojnë rikthimin. Në një përpjekje për të alarmuar trendin e ardhjes së njerëzve në Aokigahara për t’i dhënë fund jetës së tyre, disa masa shtesë janë implementuar duke vendosur shenja në tërë zonën për ata të cilët nuk duhet të heqin dorë nga shpresa dhe të marrin në konsideratë vendimin e tyre duke u kthyer si dhe po ashtu janë vënë kamera të sigurisë për të dërguar patrulla policie që ata ti ndalin ato, kur munden. Edhe me këto masa të këtilla ende ka së paku 100 njerëz të cilët i japin fund jetës në këtë vend.

Sipas disave, këta shpirtra të vetmuar të cilët kanë bërë vetëvrasje në mënyrë misterioze dhe interesante janë tërhequr nga një forcë super natyrore brenda malit që i bën shenj që të futen në të. Disa të mbijetuar nga përpjekjet për vetëvrasje në Aokigahara thuhet se kanë pasur një ndjenjë që i ka hutuar se dikush i thërriste që të hynë në thellësi të pyllit dhe kanë pasur një shtrëngim për të bërë një udhëtim të paevitueshëm aty.

Aokigahara sigurisht nuk është një vend pa ndodhi paranormale. Edhe më parë të dhënat thonë se aty janë kryer vetëvrasje brenda këtij pylli, që është një zonë drithëruese që njihet edhe në mitologji. Errësira e pyllit është e gjatë dhe mendohet se ka qenë një vend i demonëve dhe fantazmave të cilët shkojnë vërdallë tij për të frikësuar udhëtarët. Po ashtu besohet se dikur ishte një vend i njohur për praktika të frikshme të kryerjes se “ubasute”, një zakoni ku një i sëmurë apo i vjetër ishte lënë i braktisur në një vend të pabanuar siç ishte mali i largët apo pylli ku aty janë lënë të vdesin. Në këtë rast Aokigahara thuhet se nga ky abuzim janë bërë fantazma hakmarrëse të cilat marrin jetë pamëshirë duke u sill mbi pemët.

Shumica besojnë që vetëvrasjet që kryhen në pyll janë përhapur nga pemët e shumta të Aokigahara, që gjenerojnë aktivitet paranormal, duke larguar mënjanë edhe kafshët e egra dhe duke mbrojtur shumicën e atyre të cilët hynë që mos të shpëtojnë nga pylli. Këta njerëz thonë se këta janë shpirtra braktisur të atyre të cilët bën vetëvrasje në Aokigahara që janë të dënuar përjetë të jetojnë në thellësi të tij, të mbërthyer nga pemët me plot nyje dhe gjithmonë ata i bëjnë thirrje të tjerëve që t’ju bashkohen atyre.

Arsye pse dëshirojnë ata ti japin fund jetës aty janë të ndryshme përderisa njerëzit të cilët vinë në Aokigahara dëshirojnë të bëjnë kështu, por tani është një gjë që ata zakonisht i sjell aty që ata ti japin fund jetës së tyre. Çfarë është interesante këtu është takimi që ju bënë të paqetë, i qetësisë së egër që ju bën të kryeni vetëvrasje. Është thjesht një bukuri dhe vend i qetë, që ju jep një privaci që të tjerët mos të frikësohen kur hyni në pyllin e dendur dhe të madh? Apo mos ata thirren nga demonët, fantazmat, shpirtrat hakmarrës apo nga ndonjë forcë e mallkuar e panjohshme për ne?

Vetëm ata që janë të dëshpëruar, shpirtrat e humbur të cilët kanë kaluar momentet e tyre të fundit në këtë errësirë të qetë në hije të malit Fuji sigurisht e dinë më së miri këtë përgjigje.