Deir Jasin dhe vrasesit qe u bene kryeministra!

Toka e shenjte- Deir Jasin dhe vrasesit qe u bene kryeministra!

Israel shamir ese e publikuar tek " The Barnes Review".

Masakra ndaj palestinezve e ndodhur ne nje fshat te quajtur Deir Jasin tani e quajtur Xhivat Shaulo Bet ka qene nje prej ngjarjeve historike me te rendesishmete shekullit te njezete; ajo spikat si nje prej tragjedive me absolute dhe me vendimtare, qe i kane dhene nisme genocidit te kryer ne dem te me shume se katerqind fshatrave dhe qyteteve arabe, genocid qe ka shkaktuar debimin e me shume se shtateqind mije vendasve palestineze, per tu bere vend i hebrejve pushtues te emiogruar nga e gjithe bota.

Gjate diteve te pranveres kur qiejt e Tokes se shejte jane me blu te bute dhe bari me nje te blerte te shendritshme, autobuze te pajisur me ajer te kondicionuar transportojne turistet nga pjesa e poshtme e qytetit ne pjesen e siperme. Afer mesit te rruges midis fushes dhe maleve, pikerisht mbrapa bujtines te restauruar otomane Babal-Wad, "porta me kangjella e lugines", autobuzi kalon afer karkasave te lyera me boje te kuqe te automjeteve te blinduara, ku shoqeruesit turistike mbajne ligjeratat e tyre rutine:Keto automjete jane ketu ne kujtim te atyre hebrejve heroike, qe arriten te clironin Jeruzalemin nga rrethimi i shtate shteteve arabe.

Ne te vertete numri i shteteve arabe ndryshon sipas humorit te shoqeruesit dhe sasise se publikut. Beteja per Jeruzalemin ka qene nje ngjarje e rendesishme e luftes civile te ndodhur ne palestine ne vitin 1948, e cila perfundoi ne pushtimin nga ana e sionisteve hebrej te pjeses se pasur te Jeruzalemit, ajo pjese perendimore e banuar nga fisnike arabe dhe tregetare gjermane, greke e armene.

Gjate zhvillimit te ketyre betejave, hebrejte sioniste nenshtruan hebrejte fqinj josioniste te paanshem dhe debuan johebrejte duke kryer nje spastrim etnik masiv dhe duke i kufizuar hebrejte vendas te mbyllur si ne nje geto. Per ta cuar deri ne fund kete beme, sionistet rrafshuan pertoke cdo fshat palestinez qe ndeshen gjate rruges per ne Jeruzalem.

Mbeturinat e ndryshkurave te karkasave te automjeteve te blinduara nuk jane nje sfond ideal per historine klasike Izraelite dhe, me siguri, nuk do te benin per nje film te mire realist; behet fjale ne fakt per nje skenar te rindertuar, te cilit i mungon ajo vertetesi e kerkuar nga regjizoret.

Historia e rrethimit dhe e sulmit eshte nje drame teatrale, jo nje skenar kinematografik, eshte nje bis qe u jepet turisteve si deshmi e indoktrinimit te marre ne udhetimin per tek muri i vajtimit dhe per tek muzeu i holokaustit.

Lufta e shperthyer per zoterimin e kesaj rruge perfundoi ne prill te vitit 1948, disa jave perpara se Izraeli te deklaronte pavarsine e vet, me pesembedhjete maj, dhe para se trupat arabe te pan kordinuara e te pa shprese te hynin ne Palestine, per te shpetuar popullsine qe kishte mbetur gjalle. sikurse ka vene ne dukje T.S Elioti, prilli ishte me mizori i muajve.

Dhe pikerisht mizore qe ajo dite Fatale e prillit kur palestinezet u denuan te fillonin nje mergim, qe do te kishte zgjatur pese dekada. Apoteoza u arrit afer hyrjes se Jeruzalemit, ku permes kopshteve Sakharov mberrihet ne nje varreze, ne nje spital psikiatrik dhe me ne fund ne Deir Jasin.Vdekja ka shume emra por per cdo palestinez emri i saj eshte Deir Jasin.

Naten e nente prillit1948, grupet hebreje Etzel dhe Lehi sulmuan fshatin paqesor Deir Jasin, duke masakruar burra, gra dhe femije. Nuk deshiroj te perseris ketu rrefimin e zakonshem te pergjakshem te ndertuar me veshe te prere, me ncjerrje zorresh, me perdhunime, me njerez te djegur te gjalle, me trupa te hedhur ne gurore, as nuk dua te pershkruaj paraden ngadhnjyese te vrasve: Masakrat jane te gjitha te njellojta nga ajo e Ludlout tek ajo e Deir Jasinit.

Megjithate masakra e Deir Jasinit eshte e vecante per tri arsye. E para eshte e dekumentuar mire dhe ka pasur deshmitare: Luftetare te tjere hebrenj te Halgana-s dhe te Palmach-ut, udherrefyes hebrenj, perfaqesues te kryqit te kuq dhe policia angleze e Jeruzalemit, te gjithe keta persona e kane dokumentuar ne menyre te plote kete ngjarje.

Ka pasur shume masakra te kryera ne dem te palestinezve nga ana e hebrejve gjate luftes te vitit 1948, por askush prej ketyre nuk ka terhequr me shume vemendje se ajo e Deir Jasinit. Ky mbulim i plote mediatik i detyrohet sipas gjases faktit se Jeruzalemi, seli e mandatit britanik ne palestine, ishte pikerisht mbrapa qoshes.Arsyeja e dyte, pertej ngjarjes tragjike ne vetevete, masakra e Deir Jasinit ka pasur pasoja te tmerrshme.

Llahtaria e shkaktuar nga masakra i dha nisme nje arratie ne mase nga fshatrat palestineze, dhe kjo e beri me te lehte nje kontroll konkret, real, mbi Jeruzalemin nga ana e hebrejve. Arratia ishte nje zgjedhje e arsyeshme dhe e matur nga ana e popullsise civile.

Palestinezve qe sot e kesaj dite nuk u lejohet te kthehen ne atdheun e tyre.Arsyeja e trete pse Deir Jasini ishte nje masaker e veqante duhet kerkuar tek karriera e bere prej vraseve: Komandantet e bandave Etzel dhe Lehi, Manakem Begini dhe Jitzhak Shamiri u bene kryeministra te Izraelit. Asnjeri prej ketyre nuk ka shfaqur vrarje ndergjegjeje, dhe Bekini i kaloi ditet e fundit duke shikuar Deir Jasinin qe nga shtepia e vet.

Asnje proces Nurembergu, asnje hakmarrje, asnje pendim: vetem nje udhe me trendafila deri tek cmimi Nobel per Paqen.Begini ishte krenar per ate operacion dhe ne letren shkruar vrasve, i pergezoi qe kishin bere detyren e tyre kombetare. "keni bere historine e Izraelit", u shkroi.Shamiri ishte i kenaqur qe ai kishte realizuar enderren e tij: te debonte johebrejte nga shteti hebraik.Edhe komandanti i operacionit, Judah lapidot, beri nje karriere jo te keqe.

Bekini, eprori i tij i drejt per drejte i besoi fushaten per te drejten e emigrimit ne Izrael te hebrejve ruse. Ai perdori si leve dhembshurine dhe konceptin e familjes;n organizoi demostrime ne New jork dhe ne londer, duke krijuar nje sllogan te pa harrueshem "lereni popullin tim te shkoje". Qeb nga ajo kohe sipas gjases gjaku i derdhur ne Deir Jasin eshte shplare.

Per ti indoktrinuar politikisht emigrantet ruse, lapidoti publikoi edhe nje botim rus te librit "oh Jeruzalem", bestseller i shkruar nga Lapieri dhe Kolinsi, i spastruar nga historia e Deir Jasinit.Por ka edhe nje tjeter arsye se pse kjo ngjarje eshte kaq e rendesishme historikisht: Deir Jasini tregoi objektivat e verteta te sionismit. Pasi masakra mori dhene, kreret e hebrejve fajsuan arabet.

David Ben Gurioni, kryeminister i Izraelit, deklaroi se kishin qene kriminele arabe ata qe kishin provokuar masakren, por kur e verteta doli ne shesh, politikanet hebrej u perpoqen ta kufizonin demin dhe i kerkuan ndjese emirit Abdullah.Ben Gurioni dhe qeveria e tij u distancuan publikisht nga ajo masaker e pergjakshme, duke pohuar se ajo masaker kishte njollosur emrin e te gjithe hebrejve te ndershem dhe se kishin qene terroristet disidente qe e kishin kryer.

Teknikat e tij te marrdhenieve me publike jane burim mburrje per hebrejte e mire "liberale" pro sionit qe banojne jashte. "C'fare historie e tmerrshme dhe e llahtarshme !", thirri nje humanist hebre kur e shoqerova midis rrenojave te Deir Jasinit, dhe pastaj shtoi: "Por Ben Gurioni i ka denuar terroristet, ata kane marre ndeshkimin qe meritonin".

Po ju pergjigja une, "terroristat kane marre denimin qe meritonin dhe tani kane zene funksionet me te larta te shtetit".Vetem tre dite pas masakres, bandat pergjegjese ju bashkuan ushtrise izraelite qe po lindte, komandantet moren funksionet me te rendesishme dhe krimet e tyre u fshine nga nje amnisti e pergjithshme.

E njejta skeme, domethene nje pergenjeshtrim fillestar i ndjekur nga ndjesa zyrtare dhe me ne fund nje akt meshire gradimi, u zbatua pas mizorise se pare historikish te vertetueshme te kryer nga kryeministri Sharon: ne fshatin palestinez Qibya njesia e Sharonit hodhi ne ere disa shtepi, duke shkaktuar 60 viktima, burra, gra e femije.

Pasi vrasjet moren dhene, Ben Gurion u a hodhi fajin hebrejve arabe, kishin kryer kete aksion te paautorizuar, duke vrare te gjithe fshataret.Per Sharonin, kjo shenoi rrugen klasike te parapelqyeshme per postin e kryeministrit; ne fakt, duket se po te kesh nje masaker ne kurrikulum te ndihmon te behesh kryeminister i Izraelit.

E njejta gje ndodhi pas masakres se Kafr Kasemit, ku ushtria izraelite vuri ne rresht fshataret vendas dhe i vrau me bresheri mitralozi.Kur mohimi nuk beri efekt dhe nje polic ushtarak komunist zbuloi hollsite jme te pergjakshme, pergjegjesit u gjykuan nga gjyqi ushtarak dhe u denuan me vite te ndryshme burgimi.Por keta dolen prej burgu para se te maronte viti, ndersa komandanti i vrasve u be pergjegjes i titujve te oblikacioneve izraelite.

Tani pasi kane kaluar 50 vjet, drejtuesit hebrenj kane vendosur te bejne nje tjeter perpjekje revizionizmi me masakren e Deir Jasinit. Organizata Sioniste e Amerikes ZOA mjeshtre ne artin e revizionizmit historik, ka botuar me shpenzimet e kontribuesve amerikane nje liber te titulluar Deir Jasin: historia e nje genjeshtre.

Revizionist e ZOA-s shperfillin deshmite okulare te te mbijetuarve, te kryqit te kuq, te policise angleze, te udhe rrefyesve hebrenj dhe te veshguesve te tjere hebrenj te pranishem ne skenen e masakres; per me teper nuk mbajne parasysh as ndjesat e paraqitura nga Ben Gurioni, duke qene se te gjithe komandantet e kesaj bande kane perfunduar te behen kryeministra te shtetit hebraik.

Per ZOA-n vetem deshmite e vraseve kane vlere, gjithmone qe keta vrases te jene hebrenj. Megjithate ka edhe hebrenj te ndershem dhe, sipas gjases, eshte per shkak te ketyre qe i Gjithefuqishmi nuk i ka fshire ende nga faqja e dheut.

Egziston edhe nje organizate e quajtur " duke kujtuar Deir Jasinin", qe lufton per te ruajtur gjalle kujetsen e kesaj masakre.

Duke kujtuar Deir Jasinin, do te kete shume per te bere deri kur atehere te gjithe te mbijetuarit e Deir Jasinit dhe te fshatrave perreth te kthehen ne token e eterve te tyre.