Nan Madol

Nan Madol



Nan Madol është një vend i ndertuar megalitik, i shquar, i vendosur në ishullin e Ponhpei (ishull vullkanik) në Paqësor, në Mikronezisë.







Pohnpei është ishulli më i madh në Mikronezisë dhe në kohën e zbulimit të tij kishte jo më pak se 30.000 banorë. Sot ai ka mbetur me 200 banorë. Kjo ishte shkaktuar nga kërdia e ardhjes së kolonëve nga Perëndimi.

Nan Madol është ndërtuar në bregdetin shkëmbor të ishullit Temwen me kolona basalt. Pesha e përgjithshme e masës do të jetë rreth 700.000 m3 dhe përfshin 90 "ishuj artificiale" në oqean, me kanale.

Rajoni afërt basalt është larg (nuk është gjetur ku). Sidoqoftë nuk ka basalt në ishull apo në ishujt pranë.

Çdo kolonë ka një peshë që variojnë nga 20 deri 30 ton. disa u përpoqën për të lëvizur kolona e të njëjtit lloj, por kufiri i gjallërimit të një bambusi është 1 ton. Por ka kolona në fund të oqeanit, që do të thotë se shtyllat vinin nga oqeani.

Nan Madol shtrihet mbi 1.5 km gjatësi dhe 500 m të gjerësi.

Themelet e ndërtesave ishin "mbjellë" në ujë, nën nivelin e ujit. (Në një kohë kur niveli i detit ishte më i ulët?).
Disa shkencëtarë thonë se qyteti është ndërtuar 1500 vjet më parë. Por sipas burimeve të tjera, ai duhet të jetë më i vjetër.

Sipas pasardhësëve të fundit të të mbijetuarve në ishull, Nan Madol është një qytet varrezë, ku ishte e ndaluar për të shkuar. Priftërinjtë që banonin/ jetonin atje ishin "tiranik".

Një legjendë thotë se kanë jetuar shumë kohë më parë, kanibalë gjigandë, të metamorfizuar dhe amfibë në këtë vend. Kanë qenë dy vëllezër : Ohlosihpa dhe Ohlosohpa. Ata kishin fuqi magjike me të cilën ata themeluan dinastinë.

Për banorët e ishullit, vendi është i mallkuar për shkak të sakrificave të bëra në të për të qetësuar shpirtrat e lashtë.
Duke pasur parasysh atë që ne mund të shohim, banorët nuk kishin dije për të trajtuar gurin, gdhendur, dhe nuk kishte asnjë njohuri se si ndërtohet një qytet.

Është thënë se gjatë pushtimit japonez eshtrat e gjigantëve janë zbuluar, por janë zhdukur me bombardimin e Hiroshimës, ku mbetjet janë transportuar.

Gjithashtu është thënë se një eksplorues gjerman, Viktor Berg, kishte hapur një varr, pavarësisht ndalimit të banorëve të ishullit dhe se kishte zbuluar mbetjet e gjigantëve. (Në fillim të shekullit të njëzetë). Por u zhduk gjatë një “stuhie të tmerrshme "dhe kapiteni u gjet i vdekur, shkaku mbeti i paqartë.


Video me shumë fotografi nga ky vend: