Si kthehen besimtarët budistë në dritë

Si kthehen besimtarët budistë në dritë



Besimtarët e fortë, murgjit budistë të cilët e praktikonin meditimin për shumë vite, mund ta përfundonin jetën e tyre në një mënyrë të pazakontë dhe shumë triumfale. Kur vdisnin trupi pajisej me aftësinë e absorbimit përsëri në thelbin e dritës së elementeve të cilat e kanë krijuar atë.

Trupi fizik shpërbëhej në dritë dhe zhdukej plotësisht. Ky proces është quajtur harku i dritës së lehtë, sepse ai tretet në dritë dhe shoqërohet me pamjen e një drite si ylber. Në kohët e lashta, konvertimi i dritës nga trupi ishte praktikë e zakonshme. Njeriu i cili kishte qëllim që të bëhej një dritë, iu lutej ta linin krejtësisht të vetmuar, pa ushqim dhe ujë në një dhomë ose nën një tendë për shtatë ditë.

Për një jave askush nuk i shkonte në derë apo t'i afrohej tendës. Ditën e tetë rezultati ishte gjithmonë i njëjtë, vetëm flokët dhe thonjtë e njeriut mund të gjendeshin, të cilët janë konsideruar nga të parët si pjesa më e ndyrë e trupit. Prandaj, ata nuk mund të gëlltiteshin nga drita.

Tridhjetë vjet më parë në Tibet është parë rasti i fundit i trupit të dritës, i cila është vërtetuar nga shumë njerëz. Nagyal Sam ishte pranuesi i trupit të dritës, ai e fitonte jetesën duke prerë gurë të mantrave dhe me tekste te shenjta.

Ai u sëmurë, por çdo ditë dukej shumë i lumtur. Pastaj vdiq në moshën 79 vjecare dhe pas vdekjes së tij kërkoi që trupi i tij të mos preket. Familjarët e mbështollën me pëlhurë dhe e vendosen në një dhomë. Të afërmit, pavarësisht nga ndalimi hyn në dhomë në ditën e gjashtë, sepse mbi shtëpi u shfaq një hark.

Trupi ishte aq i madh sa i një fëmijë. Në ditën e tetë pas vdekjes së tij sipërmarrësi arriti, megjithatë kur zbuluan pëlhurën me të cilën ishte i mbështjellë trupi, gjetën vetëm thonjtë dhe flokët.