Gjendra pineale - selia e shpirtit

Gjendra pineale - selia e shpirtit e harruar nga shkenca por dhe e konfirmuar nga ajo


Gjëndra pineale,ose ipofize është shumë më tepër se ajo që mësohet ne leksionet në mjekësi, shkenca eshte duke e zbuluar sot. Mistikët dhe filozofët e lashtë ndoshta kishin të drejtë ta vlersonin kete gjenderr si seline e shpirtit. Dhe ndoshta ata sot do te habiteshin prej asaj që shkenca është duke zbuluar.

Ka shume kapituj te shkencës që ndonjëherë qëndrojnë braktisur në raftet e vjetra dhe herë të tjera ata janë të përmendura në tekstet shkollore,pa ndonjë vlere te caktuar .

Në mendjet e studentëve dhe studiuesve të rinj shumë nga këto kapituj janë ruajtur automatikisht për "asgjë të rëndësishme"ne kujtesë per fushat e studimit,duke mos u sjellur asgje premtuese ne te ardhmen.

E ashtuquajtura ADN nuk është një shembull: për dekada të gjithë studentët e bioteknologjisë, mjekësisë, farmakologji, ... nuk dalin me ndonjë pyetje se çfarë ata kanë mësuar tek më shumë se 90% e ADN-së,dhe se çfarë ata kanë mësuar,rezulton se është e kotë, ajo është një ''zero mbeturine''.

Megjithatë, ''disa minuta me pare'' i njenjti mësues shpjegon se organizmat e gjalla janë më të përsosurit dhe ekzistojnë ne menyre optimale: ata kanë organizuar proceset biokimike te tyre nga keto ''zero mbeturina''.

Një prej këtyre kapitujve neglizhohet ne menyre misterioze,sidomos per gjëndrën pineale, ose gjendrra ipophysis:kur nje here e nje kohe Dekarti besonte se ajo ishte selia e ndërgjegjes.

Është kjo gjëndër nga e cila sekretohet melatonin, një hormon me shumë prioritete: rregullon ritmin gjumë-zgjim, bashkëvepron ne ndalimin e sekretimit të hormoneve seksuale dhe stimulon sistemin imunitar.

Ka tri karakteristika kurioze të gjëndrës pineale:

- Eshtë e vetmja pjesë e trurit që nuk eshtë e dyfishtë;
- Është shumë e vascularizuar;
- Prodhon një rërë me baze hydroxyapatite dhe alumini e cila me kalimin e kohës sedimentohet brenda.

Për më tepër, tekstet universitare dhe pedagoget,kete nuk e thone. Megjithatë, disa prej hulumtimeve me te famshëme qe jane braktisur në rafte, kanë treguar mekanizmat interesante.

Në vigjilje të viteve '80 dhe '90, Profesor R. J. Reiter tregon se fushat elektromagnetike te dobëta ndikojnë në aktivitetin e gjëndrës pineale dhe te sekretimit te melatoninit.Në të njëjtën kohë Profesor G. CREMER-Bartels tregon se fusha elektromagnetike e tokës ndikon në gjëndrën pineale apo ipofizale,detyrimisht qe ky ndikim reflektohet me gjendjen shpirterore ditore tek cdo person..

Në vitin 1996,një ekipi hulumtues,te përfshira nga institucionet amerikane dhe izraelitët kanë gjetur shenja piezoelektrike në rërë me bazë hydroxyapatite që eshte sedimentuar në gjëndren ipofizale.

Ose me qarte,gjurmet piezoelectric janë te njëjta me ato,që e bën të mundur nje koncert të madh rroku.

Zgjatimet gri te gjendrres ipofize qe janë në kontakt merr-jep,si kordat e një kitarë elektrike,janë kristale që mund të transformojnë vibracionet mekanike te kordeve në impulse elektrike që transmetohen nëpërmjet një kabllo në amplifikator. Kjo është gjurma piezoelektrike e gjendrres:qe ka aftësinë për të transformuar vibracionet në impulse elektrike.

Kjo aftësi qe eshte zbuluar,e kemi në sajë të gjëndrës ipofizale dhe permbajtjes se saj. Megjithatë, edhe sot ekzistojnë disa studiues të cilët janë të kujdesshem.

Piezoelektriket ashtu si në muzikë,janë aplikuar edhe në oret me kuarc, telefonat celularë,altoporlante, printera, radio dhe në shumë situata të tjera.

E pra, ne duhet të kerkojme në trurin tonë që tipin funksionues mund ta keni parë tek të gjitha keto aplikacione teknologjike.

Së fundi rastësia do,qe vendndodhja e kësaj gjëndrre,eshte pikerisht në afërsi të qendrës së nervave optike,kjo ndodh vetëm me këtë gjëndër,ashtu si dhe sytë,qe janë të ndjeshëm ndaj dritës.

Si perfundim mund te konkludojme se roli i fushave elektromagnetike është në qendër të funksionimit të trupit tonë. Me këtë artikull nuk jepet përgjigje, por vetëm idetë për reflektim duke sjellur një shkëndijë në shumëllojshmërine e informacionit .

Nga keto qe ju lexuat ka vetem një dëshmi përfundimtare shkencore: ADN-ja gjithashtu ka ''prona'',ose gjurme piezoelektrike,qe tashmë janë studiuar nga studiues të tillë si J. Duchense, J. Polonsky dhe P. Douzu.